Osmanova Mehparə Abdulla qızı, 1967-ci il təvəllüdlü. Sarıbaş kəndi
III mətn
Məllimlər uşaxları Əski kənddəki Şamil qalaya ekskusiyaya aparırlar. Hindi də duruy. Atnan gidiylər. Dağıstana gidən araba yolu var.
Bizin mescitdə oğuz tayfalarınnan insan qabırrarı var. Mescitdə arxac diyilər, qəbirri arxac yeri "dağın ortasıda düz yer" – qabırrar var. Qoyunnar yatiy. Mənin yadına geliy, orta mektəbdə aşaa sinifdə oxiydıx. Bizin Xalid məəlim vardı, uşaqları aparıp qabırrarı əçdırmışdı. Yuxarı sinif uşaxlarına sümükləri gətirtmişdi. Ho uzun insan sumukların men qormuşdum. Dizdən aşaası yarım metrədən uzun. Bi həftə yağış yağdı, çəmrə basdı kənti. Ho sümükləri çıxarıb gətidilər duman, yağış basdı. Açılmırdı. Rəmətdıx nenəm dedi, qabır açıplar, Allahın acığına gəlip. Niyyət elədilər, səhər hava açılsın, biz bunu kəfənniyib dəfnnəcağıq. Həqiqətən də səhər açıldı hava. Heç kişilər də yox, kəntin arvaddarı yığışıp kəfənniyip bulları basdırdılar.
Dostları ilə paylaş: |
