Osmanova Mehparə Abdulla qızı, 1967-ci il təvəllüdlü. Sarıbaş kəndi
Qurban bayramı
I mətn
Emin dedə diyən bi yaşlı kişi vardı. Rəhmətə getmişdi. Oğlu yaşıydı burda - Alim diyən oğlu. Qurban bayramı günü olup. Beşik olup, beşikdə də uşax. Özləri də uturuplar. Qurban kəsmağa imkan yox. Pencərəni sındırıp ov, düz içəri. Heç nəyi olman kasıb ailəydi. Qıtdıx vaxı iydi. Honu kesiplər.
Osmanova Mehparə Abdulla qızı, 1967-ci il təvəllüdlü. Sarıbaş kəndi
II mətn
Kasıb ailəymiş, hamı da Qurban bayramı günü qurban kesiymiş. Kişi fikirrəşib ki, men neylim, nə kəsim? Xoruz olup həyətdə də. Diyip, xoruzu kesəcəm, ayrı çarə yoxdu. Bizin zirzəmilər var, xidmə diiyıx. Keçipdi ki, xidmədən piçax alsın. Qorubdu, yekə təkə üzü qibləyə yatıpdı. Qurban kəsiplər. Allahın belə möcüzəsi olupdu.
Dostları ilə paylaş: |
