Bu boyda çələni görə bilmirsən? (67)
Bir ovcu var idi. Bu ovçu adət eləmişdi ki, hər dəfə ova gedəndə tərlanını da özüynən götürsün. Bir gün ovçu ovdan qayıdanda tərlan özünü öyüb dedi:
– Ovçu qardaş, sənin ovçuluğun mənim hesabımadı. Mən olmasam, sən bir şey eləyə bilməzsən. Mənim gözüm elə itidir ki, yerdə darını da görə bilirəm.
Ovçu bir az fikirləşib dedi:
– İndi ki belədir, baxıb görərik sənin gözün necə itidir?
Ovçu bunu deyib tərlanın ayağını boşaltdı. Tərlan qanad çalıb göyə qalxdı. Havada bir neçə dövrə vurdu. Yerə baxıb, ovçunun yerə səpdiyi darıları gördü. Qanadlarını yığıb, ildırım kimi yerə şığıdı. Caynaqlarını açıb darıları götürmək istəyəndə çələyə toxundu. Çələ şaqqıltıynan bağlandı. Tərlan nə qədər çırpındısa, qurtula bilmədi ki, bilmədi. Axırda halsız-halsız dörd yanını gözdən keçirirdi ki, aralıqdan onun bu vəziyyətinin seyr eləyən ovçunu gördü. Ovçu gülüb soruşdu:
– Hə, dostum, necəsən? Nə təhər oldu ki, iynənin gözündən keçən darını görə bildin, amma bu yekəlikdə çələni görə bilmədin? Onu bil ki, mən sənin sayəndə ovçuluq eləyirəmsə, sən də mənim hesabıma tərlanlıq eləyirsən.
Ovçu belə deyib çələni açıb tərlanı oradan götürdü. Tərlan yerssiz təkəbbürdən pərt olub, nə ağ dindi, nə də qara....
Dostları ilə paylaş: |
