Sən gətirib qoysaydın... (71)
Birisi borc alıb qaytarmamaqda vərdişgar imiş. Bir gün çoxdan borc alıb qaytarmadığı qonşusuna yenidən ağız açır:
‒ Ay qonşu, əlamanda qalmışam, mümkündüsə mənə 50 tümən əlborcu verəsən. Bu günə-sabaha düzəldib qaytararam.
Qonşusu da onun bu qırımına bələd olduğundan dərsini vermək isdəyir. Bu niyyətnən taxtın baş ucundakı mütəkkəni göstərib deyir:
‒ Get o mütəkkəni qaldır, pul onun altındadır, götür.
Borc istəyən mütəkkəni qaldırıb zəndinən o tərəf bu tərəfə baxır, nə qədər axtarıb arayırsa, pul deyilən şey gözünə dəymir. Döyükə-döyükə üz tutur ev yiyəsinə:
‒ Mütəkkənin altında pul-zad yoxdur.
Ev sahibi elə bu sözə bənd imiş kimi qayıdır ki:
‒ Pul hardan olsun, ay pir olmuş. Sən gərək ötən dəfə aldığını gətirib qoyaydın ki, indi orda da pul olaydı. Gətirib qoymamısan, pul da yoxdur.
Borc isdəyən qonşusu bu sözündən alımını alıb, suyu süzülə-süzülə aradan çıxdı.
Dostları ilə paylaş: | 
