Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu dəRBƏnd folklor öRNƏKLƏRİ

Nəsihət eyləyim (98)
Könül, sənə bir nəsihət eyləyim,

Çəkmə özgə sözün dilə, eyibdi.

Hər deyilən sözdə doğruluq olmaz,

Yayma yalan sözü elə, eyibdi.

Gəzmə ara-bərə sözüylə belə,

Çəkin xəcalətdən, bir az ar elə.

Xırda bir damcını döndərmə selə,

Batırma aləmi lilə, eyibdi.

Adam budur, yaxşı əməl yarada,

Şirin ixtilatı gəzə arada.

Əqlini cəm eylə həyat barədə

Satma zatın bilə-bilə, eyibdi.

Tikmə gəl dövlətə, mala gözünü,

Ucuz tamahına satma özünü.

Çıx pərdədən, gəl gizlətmə üzünü,

Tutma Niftullanı dilə, eyibdi.

Unutma (99)
Telli sazım, budur sənə minnətim,

Səni yada saldığımı unutma,

Sevib-seçib səni usta əlindən

Altun verib aldığımı unutma.

Qurban olum, ustadıyın əlinə.

Bəzək vurub oxşadıbdır gəlinə.

Xoş avaz yaradıb, verib telinə,

Canım eşqə saldığını unutma.

Sədəfin var, bəzəyin var, nazın var,

Baharın var, gülşənin var, yazın var.

Canlar eşqə salan xoş avazın var,

Sinəm üstə qaldığını unutma.

Səni alıb mən məclisə girəndə,

Qəmli könüllərin pasın siləndə,

Qızlar baxıb yaşmaq altdan güləndə

Heyran olub çaldığımı unutma.

Niftulla da günü keçən bəndədi,

Həqiqəti desə, qoca sindədi.

Yenə gözüm, könlüm, canım səndədi,

Səninlə qocaldığımı unutma.

Qaşların (100)
Başına döndüyüm, qurban olduğum,

Vurubdur qəlbimə yara qaşların.

Könül mayil olub gül camalına,

Eylər dərdimə çara qaşların.

Gözlərin könlümə salıbdır güman,

Camalın aşiqə çəkdirir aman.

Yaxşı sözü bəyəm qanallar yaman,

Verər fərman, çəkər dara qaşların.

Yaxşısı yaxşıdı, yamanı qalsın,

Yaradan könlümə bir rəhim salsın.

Möhübbət bizimdir, arada qalsın,

Rəhm eləsin ahu-zara qaşların.

Niftulla sevibdir o şirin sözü,

Qara qaş altında piyala gözü,

Bir insafın olsun, zalımın qızı,

Könlüm salıb lap avara qaşların.

Neyləyim (101)
Mənimlə könlümün ədavəti var,

Qulaq asmır cismi-cana neyləyim?

Mayıl olub bir qaşları kamana,

Dönmür billah heç bir yana, neyləyim?

Bilən gərək eşq əhlinin halını,

Əmən bilər yar ləbinin balını.

Könül sevib onun mah camalını

Rəhmi yoxdur şirin cana, neyləyim?!

Uca dağlar başın duman, qar aldı,

Leyliyə, Məcnuna dünya dar oldu.

İndi mənim işim ahu-zar oldu,

Dönüb oldum bir divana, neyləyim?!

Eşq oduna düşən aşkara yanmaz,

Səyyad dayan desə, ceyran dayanmaz,

Arı sızıldayar, güldən oysanmaz,

Haqq yaradıb salıb qana, neyləyim?!

Canıma qəsd edir o ala gözlər,

Ürəyim qövr çəkib, ciyərim sızlar.

Aşıq Niftulladan könül nə istər -

Bağrım olub şana-şana, neyləyim?!