Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu qarabağ: folklor da bir tariXDİr III kitab

15. BAĞIŞLANMAZ GÜNAHKAR
Belə bir əfsanə gəzir ki, bir nəfər adam öz atını minirmiş, bir də bir tüfəngi varmış. Dəliliyi tutan vaxtı adam öldürürmüş. Bu adam sayır görür ki, bunun öldürdüyü adamların sayı doxsan doqquza çatıfdı. Deyir:

– Mən nə qədər adam öldürmüşəm, Allah-tala mənim bu günahımı nətər eliyəjək? Mənnən nətər hesab çəkəjək?

Yolnan getdiyi yerdə görür bir kişi gəlir.

– Salam-əleyküm, ağsakqal.

Ağsakqal deyir:

– Əleyküm-salam.

Yolçu soruşur:

– Sən kimsən? Hara gedirsən?

Ağsakqal deyir:

– Mən Musa peyğəmbərəm, gedirəm Allah-talaynan danışmağa.

– Ey gözəl peyğəmbər, sənə bir söz deyim. Allah-talaynan danı­şanda denən bir nəfərnən filan yerdə görüşdüm, o da mana bir dərdini danışdı. Allah-tala məni bağışdıyarmı, bax, mən belə bir işdər görmüşəm.

Ağsakqal deyir:

– Deyərəm, oğlum.

Nəysə, bu gözdüyür. Hər gün bu görüşdüyü yerdə onu gözdüyür. Bir gün görür peyğəmbər gəlir. Peyğəmbərdən soşurur:

– De görüm, Allah-talaynan görüşə bildinmi?

– Bəli.

– Mənim hakqımda da bir söz dedinmi?

– Bəli.

– Allah nə dedi? Məni bağışdıyajaxmı?

Ağsakqal deyir:

– Allah-tala deyir ki, o oturduğu yerdən aralı getsin, bir dənə qa­ra daş var. O qara daş ha vaxt göyərsə, onun günahları bağışda-najax.

Peyğəmbər yolnan çıxır gedir, bu da atını minir, gedir həmin qara daşı tapır. Hər gün gedir qara daşın yanında oturur, deyir:

– Görəsən bu qara daş havaxt göyərəjək, mənim Allah-tala günahlarımı bağışdıyajax?

Gedir qayıdır, gedir qayıdır, görür boş söhbətdi. Bir də görür ki, atdı adam gəlir. Bu deyir ki, doxsan doqquz olmasın, olsun yüzüncü. Götürür tüfəngini, bu adama bir güllə. Bu adam yıxılır yerə. Yıxılanda baxır ki, qara daş göyərdi. Allah-talaya yalvarır:

– Ay Allah-tala, bəs mən genə də qan töhdüm. Bəs bu qara daş indiyə kimi göyərmirdi, genə bir qan tökən kimi qara daş göyərdi.

Kişi Musa peyğəmbərnən havaxtsa bir də qabaxlaşanda dərdini ona deyir. Deyir ki, ağsakqal, o qədər gözdədim, səbrim tükəndi. Bir nəfər də aralıdan gedirdi atını çapa-çapa. Götdüm gülləni yüzüncünü öldürdüm. Qara daş da göyərdi. Musa peyğəmbər deyir:

– Hə, oğlum, mən genə gedirəm Allahnan danışmağa, de­yə­rəm ona.

Kişi Musa peyğəmbəri gözdüyür. Bir müddətdən sora pey­ğəmbər gəlir. Kişi soruşur:

– Görüşdünmü?

Peyğəmbər deyir:

– Bəli.

Kişi soruşur:

– Allah nə dedi?

Musa peyğəmbər dedi:

– Allah dedi ki, qara daş ona görə göyərdi ki, onun günahları bağışlandı. O atlı bir xanın məktubunu aparırdı. Məktubda yüz nəfə­rin boynunun vurulması haqqında fərman yazılmışdı. Cəllad da hamı­sı­nın boynunu vuraceydi. O, atı vurubdu, xəbər ona çatmıyıbdı. Yüz nəfərin də başı kəsilməyib. Ona görə də onun günahları bağışdandı.