CƏNABİ ƏLİ-ƏKBƏRİN SİNƏDANI
Əli-Əkbər ölümlü vaxtında babasına yalvarır:
Yaralandı ey şahı-Kərbəla,
Ölürəm, harayıma gəl, baba.
Bu günün istisi, bu ciyər susuz,
Atəşim dəmadəm edər virud.
Bədənim yaralıdı, özüm susuz,
Ölürəm, harayıma gəl, baba.
Baba, eylə Əkbəri-nakərəm,
Yola göz dikib səni gözlərəm.
Başım üsdə gəlməsən, ölərəm,
Ölürəm, harayıma gəl, baba.
O gələn qədəmlərinə afadə,
Sənə çox yetif çox əziyyətim,
Odur çox vardır xəcalətim.
Ay baba, budur əvvəl-axır zəhmətim,
Ölürəm, harayıma gəl, baba.
O gələn qədəmlərinə fəda.
Görüb o əhli-kin, baba tək məni,
Yıxıf atdan öldürəcəh məni.
Gəl, amandı kölgə tək məni,
Ölürəm harayıma gəl, baba.
O gələn qədəmlərinə fəda.
Dostları ilə paylaş: | 
