114. ŞEŞƏ BUYNUZLAR BİZİ YEYƏCƏK
Bı Yağlıvətdə camaatın doğlanışığı mal-qara, qoyun-quzudan çıxardı. Nə bilim, süd-qatıx, ağartıynan məşğul olardılar. Bir vaxdarı bı kəntdə oğurrux baş alıf gedir. Kətdə o vaxlar gəlmələr də çoxıydı. Camaat onnardan şübhələnirdi. Bir gün belə, beş gün belə... Birinin qoyunu itir, birinin quzusu, birinin camışı. Bı oğrular – gəlmələr gejeynən xalxın camışını oğurruyuf satıf-safardılar. Gündüzdər kənt yolunda gamış görəndə qışqırıf qaçardılar:
– Ay camaat, qoymıyın, şeşə bıynızdılar bizi yəəjəh.
İlaf soralar camaat bını bilir. O vaxdan elə gəlmələrin bı hərəkətinə görə Yağlıvətdilərə “gündüz gamışdan qorxuf, gejə oğurruyannar” deyərlər.
Dostları ilə paylaş: |
