5. GEC YERİYƏN UŞAĞIN ÇİLƏSİNİN KƏSİLMƏSİ
I mətn
Bax, uşax gej yeriyəndə mənim anam o işi eliyirdi, qəşəh də bilirdi. Kətdə hamı gətirirdi uşağın çiləsini ona kəsdirirdi. Onu da çərşənbə günü eliyirdi. Çərşənbə günü aparırdı böyurtkan kolunun yanına. Böyurkan bu koldan addıyır o kola axı. Kolların arasınnan keçirdirdi, sora nəysə bir neçə şey oxuyurdu, çiləsini kəsirdi. Çilə kəsilənnən bir neçə gün sora körpə ayax açıf yeriyərdi.
II mətn
Uşağın hansısa yerimirdi. Qaynənəm dedi ki, bala, onun ayağının baş barmaxlarını biri-birinə bağla, qoy xəlvirə. Yanına da pul qoy. Heylə elədim, onnan uşax çilədən çıxdı.
Uşağ yerimirdi. Ayaxlarını da ayaxlarının üsdə aşırdıf bax, belə oturardı. Hə, dedi, böörünə də pul qoy, ya bir ovuş kanfet qoy. Kim birinci qavağına çıxsa, o kanfetnən pulu ver ona, qaçı da qoy yanına. De ki, ala, qaçıynan o uşağın barmağının arasındakı ipi kəs. O uşax yeriyəjəh, bala.
Elədim, Allaha and olsun, heş üş gün keşmədi, yeridi. İki yaşı vardı, yerimirdi, kürəyimnən düşmürdü yerə. Kimsə çıxdı qavağıma. Dedim ki, a bala, ala bax bu kanfeti də, bu pulu da. Götür qaçiynən bu ipi kəs. Kəsdi, aldım qucağıma uşağı, aldım əlimə xəlbiri də, gəldim. Üş-dört gün keşmədi yeridi. Bax, onu da özüm görmüşəm, eləmişəm.
III mətn
Uşax görürsən anadan olanda ayağa dura bilmir. Deyillər ki, çiləlidi. Qoyullar xəlbirə, yeddi qapıya gəzdirillər. Yeddi qapı gəzdirənnən sora çiləsi gedir.
IV mətn
Ciləni nar ağacının altında kəsillər. Dədəsinin üzünü görmüyən adam kəsməlidi.
Dostları ilə paylaş: |
