6. DƏRYADAN ÇIXAN ƏL
I mətn
Dəryadan bir əl çıxıf. Şah Abbas əmr eliyir ox atıllar, top-tüfəh atıllar, əl çəkilmir. Bəhlulu Danəndəni çağırıllar. Bəhlul Danəndə üç barmağını gösdərif, əl çəkilif. Şah Abbas onnan soruşuf ki, sən nə dedin əl çəkildi.
Deyir:
– Dəryadan çıxan əl deyir ki, dünya beş gündü. Mən də üç barmağımı göstərdim ki, üç gündü. Biri doğulduğun gündü, biri öldüyün gündü. Qalır bir günü. Get yaxşılıx elə. Mən heylə dedim, o getdi.
II mətn
Deyir Qayım Salavatıllağın əli dəryadan çıxırmış. Bunu yay-oxnan atıllar, əl çəkilmir. Bir oxumuş deyir ki, mən onu çəkərəm. O, Qayım Salavatıllaxdı. Zöhr eliyif çıxır ki, beş adamın sözü birdisə, çıxım içizə. Bu da barmağının ikisini gösdərif deyir:
– Allah evini tiksin, sən beşini deyirsən, heç ikisinin sözü bir yerə düşmür. Onnan əl çəkilir.
Dostları ilə paylaş: |
