MOLLANIN MAHNISI
Deyir ki, bir gün ölkəyə təzə patşah gəlir. Bu da musiqi hə vəskarıymış. Əmr eliyir ki, kim yaxşı oxuyur, gəlsin oxusun, op şim, ona ənam verəjəm. Molla da bir-iki dəfə hamamda zümzü mə eliyif di. Hamamda axı səs bir az yaxşı yayılır. Elə bilirmiş ki, oxuya bilir. Həə, nəysə, nööbə gəlif buna çatanda, deyillər ki, hə, buyur, oxu. Deyir ki, yox, mən gərəh hamamda oxuyam. Buna deyillər, sənin başın xarab olub? Şah durub gedəjəh hamama? De yir, onda bir boç qa gətirin, heç olmasa, yarısınnan su olsun, başımı salım orda oxu yum da. Boçkanı gətirillər, yarısı su. Molla biraz orda çığırır, görül lər ki, ə, bu oxuyan dəyil, elə-belə şeydi. Şah əmr eliyir ki, əllərinızı isdadın o suynan – boçkanın suyuynan, mollanın kürəyinə vurun. Mollanı soyunduruf, kürəyinə vırıllar. Vırdıxca Molla deyir: “Allah, saa şükür. Allah, saa şükür”. Şah deyir: “Ə, saxlıyın, əlinıızı saxlıyın. A kişi, nəyə şükür eliyirsən?” Deyir ki, ona şükür eliyirəm ki, qib le yi-aləm, yaxşı ki, siz hamama getmə dıız, əgər hamamda oxusay dım, hamamın suyu qutarmazdı. İndi bu yarım boçkadı, qutarajağ axı.
Dostları ilə paylaş: |
