KALVALI KİŞİ
KALVALI, HALÇALI, GAVALI
Hə, kişinin adı Rəfidi, Kalvalı deyirmişdər. Bir gün bu gedirmiş yolunan. O vaxdı raykom olufdu dayna. Raykom deyir ki, saxla, eşşəyını, saxla görüm. Saxlıyır.
Deyir:
– Adın nədi?
Deyir:
– Kalvalı.
Deyir:
– Haralısan?
Deyir:
– Halçalı.
Deyir:
– Yükun nədi?
Deyir:
– Gavalı.
Deyir:
– Ə, köpəyoğlu, məni dolamısan? Nədi bı, hamı bir-birinə yaraşar?
– Əşi, canımçün ant belə, Quran belə. Belədi da bı, mənim adım Kalvalıdı, yerim Halçalıdı, satdığım da gavalıdı.
MAŞINIMIN BENZİNİ QURTARIB
I mətn
O vaxlar rayon partiya komitəsi vardı. Rayon Partiya Komitəsinin I katibi vardı Verdiyev Səfər. O, elə Kəlbəjərdəndi. Bu kefinin kök vaxdı maşınnan gedirmiş. Baxır ki, qavaxda Kalbalı eşşəhnən gedir. Şoferə deer, Kalbalının yanına çatanda maşını saxla. Dedi ki:
– Kalbalı kişi, salaməleyküm.
Dedi:
– Əleyküməsalam.
Dedi ki:
– Kalbalı kişi, maşınımın benzini qurtarıf.
Kalbalı da gedir eşşəyin quyruğun qaldırır, deer:
– Elə mənim də maşınımın benzini qurtarıf.
II mətn
Soora biri yolnan gedirmiş genə. Bakıdan da nümayəndə varımış e, Səfər məllimin yanında. Gəlir, deyir, bının yanınnan keçəndə maşını saxlıyır. Deyir, İrəfi, birdən benzinin olar, maşının benzini qutarıf. Bax Allah hakqı, danışıllar dana. Deyir, eşşəyin əlnən quyruğun belə qalxızır, yoldaş Verdiyev, canınçün bı da noldadı. Hə, bax bizim irayonda o qədər həylə adamnar varıydı.
Dostları ilə paylaş: |