SƏN ADDA OĞLUM ÖLÜB
I mətn
Deyir, ata-bala gedillər qonaxçıya. Bılar həriyə bir qav yayma qoyullar da. İndi bı uşax birəz bijdih işdədir. Bının qırağınnan belə-belə qaşıyır, götürür, yeyir. Kişi də elə bilir ki, yayma soyuxdu. Kişi vırır qaşığa polnu, yeyəndə kişinin gözünnən yaş axır, ağzı yanır axı, ofşim, birtəhər udur. Oğlu deer, dədə, niyə ağlıyırsan? Deyir, sən adda oğlum ölüf, ona ağlıyıram. Oğlu eliyif axı bını.
II mətn
Evə gələn qonağa sütdü aş bişirillər. Bu da bilmirmiş dayna sütdü aş ağız yandırır. Qaşığı dolduruf ağzına qoyanda gözünnən yaş gəlir. Deyir, görən bu əvi neçiyə tihdirmisınız? Da bilmir ki, bi üfürə, ya bir səbir eliyə. Ya gərəh üfürəsan, ya da səbir eliyəsan soyuya. Sütdü aş ağız yandırar.
Dostları ilə paylaş: |
