Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu qarabağ: folklor da bir tariXDİr VI kitab
Yüklə 3,1 Mb.
|
| NAQİS TƏRBİYƏ
Bir arvad olur, bunun aman-zaman bir oğlu olur. Oğlu böyü yür. Yeriyib-yüyürən vaxdına çatır. Günnərin bir günü bu oğlan əlində bir yumurta gətirib anasına verir ki, onu pişirib ona versin. Anası soruşur:
– Əcəb elədin, sag ol, ay mənim ağıllı balam! Ana sevincəy uşağın əlinnən yumurtanı alıp pişirir. Səhəri günü uşax çuxasının ətəyini yumurtaynan doldurup genə anasının yanına gəlir və deyir:
Ana bu dəfə də uşağın başını sığallıyıb uşağının tənbehini eləməh əvəzinə üzünə gülür. Uşax sevinir. Elə bilir, yaxşı iş tutur. Nəsə, beləcə zaman keçir, vax dolanır, bu uşax həddi-buluğa çatır. Vurup-tutan bir oğul olur. Bir gün arvada xəbər gəlir ki, bəs oğlunu tutuplar, divandadı, səni görməy isdiyir. Arvat yelətəh22 geyinir, başına-dizinə döyə-döyə yollanır divana. Görür kü, oğlunun əlləri kəndirlənip. Bir tə rəfdə qazı durup, bir tərəfdə də oğlunun oğurradığı camışın saha bı, o yanda da iki şahit durup. Qazı şahitdəri danışdırır. Arvat tez oğluna baxır. Görür kü, oğlu başını salıb aşağı, peş man-peşman ağlıyır. Arvat genə dizinə döyüb, ağlıyır. Nəsə şahit dər, camışın yiyəsi hamı danışıp kutarannan sora, qazı oğlana son söz verir: – İndi kimə nə sözün var, de, bunnan belə yolun qazamatdır. Oğlan deyir: – Mənim bu dünyada bircə anam var. Qazamata girməmiş izin verin, onun dilinnən öpüm. Qazı işarə verir. Divan dayanır. Hamı susur. Oğlanın anası oğlunun yanına gedir. Boynunu qucaxlıyıb o üzünnən, bu üzünnən doyunca öpür. Soora dilini çıxardır ki, oğlu öpsün. Oğlan anasının dilini tişiynən üzür. Ananın fəryadı ərşə çıxır. Camahat bir-birinə qarışır. Arvadı oğlunun əlinnən alıllar. Qazı çaş-baş soruşur. – Bala, sən neynədin? Niyə o zavallının dilini üzdün?! Oğlu cavab verir: – Mənim bura tüşməyimin baisi o dildi, vaxdında mən qonşu dan bir yumurta gətirəndə mənə “sağ ol” demiyip, tənbeh eləsəydi, indi mən də bu həddə çatıb oğru olmazdım. Yüklə 3,1 Mb. Dostları ilə paylaş:
|