Beləliklə, «Oğuznamə» semanteminin kateqorial-epistemoloji strukturu ilə bağlı aşağıdakı qənaətlərə gəlmək mümkündür:
– «Oğuznamə» vahidi oğuz etnosunu bütövlükdə işarələndirən etnokosmik universumdur (oğuz etnosunun söz modelidir).
– «Oğuznamə» proyeksiyalandırdığı oğuz etnik vahidini bir etnos olaraq şərtləndirən kosmik semantemləri özünə konsentrasiya etməklə etnokosmik işarə bütövüdür (işarə sistemidir).
– «Oğuznamə» ilə oğuz etnosunun bir-birinə münasibəti kosmik eynigüclülük (ekvivalentlik) səviyyəsindədir. Oğuz etnosu «Oğuznamə»də bir bütöv olaraq proyeksiyalandığı kimi, «Oğuznamə» də müstəqil işarə olmaqla bərabər, eyni zamanda etnokosmosun struktur qatı - səviyyəsidir: «Oğuz» adlı kosmik vahidin zəruri və ayrılmaz qurum üzvü kimi çıxış edir.
– «Oğuz» və «Oğuznamə» vahidlərinin struktur birgəliyi mifik-kosmoloji düşüncədən qaynaqlanır: etnos və onun kosmik proyeksiyası kosmoloji düşüncənin məntiqinə uyğun olaraq dünya modeli və mətn münasibətlərini özündə inikas edir. Oğuz etnosunun özünüdərki (dünya modeli) uyğun mətnlərdə gerçəkləşir və Oğuznamə belə gerçəkləşmənin ən universal səviyyəsidir.
– «Oğuznamə»nin etnosun özünügerçəkləşdirməsinin ən universal səviyyəsi kimi çıxış etməsi onun etnosun kosmik funksionallığının əsasında durmuş müqəddəs bilgini (sakral teoinformasiyanı) ifadə edən ən ilkin struktur səviyyəsi olması ilə bağlıdır.
– «Oğuznamə» etnokosmik vahidini oğuz etnosunun universal struktur vahidinə, universum işarəyə çevirən müqəddəs bilgi oğuzların ulu əcdadı Oğuz kağanla bağlı ritual-mifoloji informasiyadır;
– «Oğuz kağan» - oğuz etnosunu proyeksiyalandıran (inikas edən) dünya modeli (etnokosmik semantemlərin - mənaların paradiqması), «Oğuznamə» - «Oğuz kağan» dünya modelini gerçəkləşdirən sözlü mətn universumudur.
– Oğuz etnosunu təsvir dilindən - gerçəkləşmə kodundan asılı olmayaraq, istənilən səviyyədə kosmik universum kimi təqdim edən mətn «Oğuznamə»dir.
– Oğuz etnosunun orta əsrlərdə etnik passionarlığının sonuncu dəfə öz etnokosmik işarəsi - «Oğuz» adı ilə kükrədiyi çağda tarixi şüurun güclənməsi ilə meydana gələn bütün tarix əsərləri «Oğuznamə» eposunun tarixə transformasiyası kimi çıxış edir.
– Orta əsr tarixçilərinin yazdığı oğuznamələr oğuz mifinin transformativ paradiqmalar sistemi olan «Oğuznamə» eposunun gerçək tarixi statusuna iddiasının sonuncu cəhdlərindəndir. Həmin tarix əsərlərinin etnokosmik nüvəsini birbaşa «Oğuznamə» eposu təşkil edir.
– «Oğuznamə» eposunun dağılması ilə Oğuz mifinin tarixi düşüncəyə öz «Oğuz» (kağan) adı ilə birbaşa «müdaxiləsi» başa çatır və o, etnoepik düşüncənin genetik strukturuna enərək öz funksionallığını paradiqmatik impulslar və onları gerçəkləşdirən sintaqmatik törəmələr (transformasiyalar) şəklində davam etdirir.
– Genealoji modeli işarələndirmək baxımından «oğuznamə» və «şəcərə» anlayışları uyğun olaraq həm paradiqmatik törəmə, həm də etnosemantik sinonimlərdir.
Dostları ilə paylaş: |