Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi ­­­­­­­­­­­­­­­folklor institutu­­­­­­­­­­­­­­­­­

§ 10.05. Ağacla (sərvlə) xəbərləşmə – qarğış
Kərəm daha sonra daha bir dialoq-xəbərləşmə ritualı ke­çi­rərək, Əslini sərv ağacından xəbər alır:

“Kərəm sözünü tamam çatdırıb, özünü yetirdi həmişə Əs­li kölgəsində oturan sərv ağacına. Ürəyinnən qara qan axa-axa sərv ağacını qucaqlayıb, görək Əslini onnan (4 bəndlik şeirlə – S.R.) necə xəbər aldı:

Dur, sərv, dur, sənnən xəbər sorayım,

Sərv ağacı, sənin maralın hanı?

Gözümnən axıtma qanlı yaşları,

Sərv ağacı, sənin maralın hanı?”¹¹⁵

Lakin Kərəm şeirin üçüncü bəndində ağaca qarğış edir:
Doğru söyləməsən, qəddin əyilsin,

Qarğaram Mövladan, belin bükülsün,

Bir ah çəkim, yarpaqların tökülsün,

Sərv ağacı, sənin maralın hanı?¹¹⁶

Kərəm ağaca ona görə qarğış edir ki, ağac ona cavab ver­mir. Əslinin sevimli ağacı öz sahibinin sevimlisi olan Kə­rə­mə ona görə cavab vermir ki, Qara Keşiş bütün bağı til­sim­lə­yib. Bu baxımdan, Kərəmin-Sərv ağacı dialoqu formasına gö­­rə passiv (birtərəfli) xəbərləşmədir.