Süjeti izləyək. I sınaq-identifikasiya:
“Kərəm başa düşmüşdü ki, Əsli onu tanıya bilmir. Odu ki, onu bir də sınamaq üçün aldı, görək (3 bəndlik şeirlə – S.R.) nə dedi:
Yenə gördüm nazlı yarın üzünü,
Köhnə dərdin təzələndi yarası.
Nələr çəkdim sevdiyimin əlindən,
Bilməm nədi möhnətimin çarası?...”212
Bu şeir dialoq-xəbərləşmənin tərkibinə aid tanınma formuludur. Kərəm süjetüstündə özünü Əsliyə tanıtmaq/xatırlatmaq istəyir. Onların hər ikisi buta aşiqləridir. Bu cəhətdən, şeirdə Kərəmin təsəvvüfi identifikasiya əlamətləri – buta aşiqi kimliyi təsvir olunub. Şeirdəki “Nazlı yarın üzünün yenidən görülməsi” – butavermə presedentinin (paradiqmatik) təkrarı, “Köhnə dərdin yarasının təzələnməsi” – əbədi buta eşqi, “Sevgilinin əlindən daim əzab çəkilməsi” – buta eşqinin əbədi əzab olması, “Möhnətin çarəsinin tapılmaması” – buta aşiqinin bu dünyada dərdinə çarə tapılmaması, bu sevgidə vüsala yalnız cisimdən, maddi dünyadan imtina etməklə ilahi qatda qovuşmağın mümkün olması deməkdir. Bütün bunlar Kərəmin bir buta aşiqi kimi identifikativ şifrə/işarələridir. Lakin Əsli bu işarələri anlamır.
Dostları ilə paylaş: |
