Qəmiş qoyma
(birinci variant)
Cənubi Azərbaycanda, ümumiyyətlə, bu söz o vaxt işlənilir ki, bir nəfər özbaşına ya ona mərbut olmayan işlərə başın soxur. Qəmiş qoymanın Azərbaycanda müxtəlif formaları vardır: 1. Qədim zamanlarda Kufə şəhərində bir məscid varmış ki, onun kəndarı hər axşam öz-özünə yanarmış. Bir gün şamlar sönür. Orda olan məşhur adamlar heç bir iş görə bilmirlər. Ömər istəmirdi ki, Əlidən soruşsun. Amma məcbur olur onun yanına getsin. Və ondan soruşur ki, nə etmək olar ki, bu şamlar yenidən yansın?
Əli cavab verir:
─ Yeddi ağaclıqda bir it ölüb, əgər istəyirsən məscidin şamları yansın, gərək ora gedib o itin qarnını püfləyəsən.
Ömər canının dərdindən o nişan verən yerə gedib çox axtarandan sonra iti tapır. Görür bu it elə qoxuyub ki, əslən yaxınlaşmaq mümkün deyil. O yan-bu yan gəzib bir qəmiş tapır. Uzaqdan qəmişin vəsiləsilə o iti püfləyir. Qayıdır məscidə, görür şamlar yanmır. Əlinin yanına gedib, səbəbini soruşur. Əli cavab verir ki:
─ Ömər, get, vəli, qəmiş qoyma.
Dostları ilə paylaş: |
