Böyüklərə peyvənd eləmişəm
Bir dəvə yatmış idi. Bir tülkü gedir atılır onun o yan-bu yanına. Dəvənin hövsələsi olmur ki, ayaqa dura. Tülkü işi belə görüb, başlayır onunla baş-başa qoymağa. Nəhayət, gedir öz quyruğunu bağlayır dəvənin quyruğuna. Başlayır dəvəni çəkməyə. Dəvə görür ki, bu əl çəkən canavar deyil. Buna görə də ayaqa durur.
Tülkü bunun quyruğundan asılanıb qalır çapalaya-çapalaya. Dəvə bisudə başını aşaqı salıb gedir. Bir qurdun gözü tülküyə sataşır. Soruşur:
─ Ay tülkü lələş, o nə vəzdir?
Tülkü cavab verir:
─ Böyüklərə peyvənd eyləmişəm.
Dostları ilə paylaş: |
