Böyüdükcə əməlini azır
Günlərin bir günündə bir kəndlinin yolu Təbrizə düşür. O, şəhərdə gəzirdi. Görür ki, bir baqqalın dükanında qara-qara meyvələr vardır. Bir neçə şahı verib, baqqaldan bir az onlardan alır. Başlayır bəh-bəh deyə-deyə yeməyə. Demə ki, onlar qara alı (gavalı) imiş. Bu kəndli işin qurtarandan sonra gedir kəndinə. Bu işin üstündən bir müddət keçir. Günlərin bir günündə yenə də kəndlinin yolu şəhərə düşür. Bu zaman qara badımcan fəsli imiş. Kəndli bir neçə şahı pul verib, baqqaldan bir neçə dənə qara badımcan alır. Bir neçəsini yeyir, ağzı quruyur, öz-özünə təəccüb edir ki, bəs bunların nə üçün dadı bu cürdür? Belə fikr edir ki, bu qara alının dadı nə üçün belədir. Keçən ildə yediyinin dadın vermir. Bir cürlüklə ağzındakını udub, baqqala deyir:
─ Demə ki, bilmədim, sənin bu alıların da böyüdükcə əməlini azır.
Dostları ilə paylaş: |
