2.Parlament başlıca demokratik təsisatdır
Qeyd ed
ək ki, ilk parlamentlər XII-XIII əsrlərdə təşəkkül tap-
mışdır.Parlament anlamı da məhz XII-XIII əsrlərdə işlədilmişdir.Bu
termin latın dilində “parla”sözündən götürülmüş və danışmaq
m
ənasını ifadə edir.Mahiyyət etibarilə latın sözü olan “parla-
mentum” termini ilk
əvvəl monarxların nahardan sonrakı söhbətini
s
əciyyələndirirdi.Parlamentin vətəni İngiltərə hesab olunur.Bu
dövl
ətdə parlament sözü hər hansı müzakirə mənasını bildirirdisə,
118
sonralar “formal yığıncaqları” parlament adlandırırdılar.İlk dəfə
olaraq 1265-ci ild
ə “İngiltərənin ali şurası” təsisatı parlament kimi
t
əsdiqlənir.Məhz bu mənada parlamentin klassik vətəni İngiltərə
hesab olunur.Bel
ə ki, İngiltərənin görkəmli siyasi xadimi Uinston
Çörçill “Britaniyanın yaranması” adlı kitabında yazırdı: “Parlament
termini siyasi m
ənada İngiltərədə XIII əsrdə işlədilmişdir”.
Parlament mür
əkkəb və ziddiyyətli siyasi fenomendir.Eyni
zamanda parlament öz f
əaliyyətini demokratik prinsiplər və dəyərlər
əsasında həyata keçirən hər bir dövlətin zəruri atributudur.O,
yüks
ək seçkili nümayəndəli orqandır, bəzi hallarda isə qismən təyin
olunma formasında təşkil edilir.Dünyanın bir sıra ölkələrində
parlament müxt
əlif cür, məsələn, ABŞ və Latın Amerikası
ölk
ələrində (Braziliya, Boliviya, Meksika, Venesuela) Konqres,
Finlandiyada Seym, Norveçd
ə Stortinq, İsveçdə Riqsdaq, Türkiyədə
Böyük Mill
ət Məclisi, Rusiyada Duma, Ukraynada Rada,
Az
ərbaycanda isə Milli Məclis adlanır.Qeyd edək ki, parlament
müasir dövrd
ə Böyük Britaniya, Fransa, İtaliya, Yaponiya, Kanada,
Belçika, Hindistan v
ə digər ölkələrdə ali nümayəndəli orqan kimi
f
əaliyyət göstərir.
Parlament terminin mahiyy
ətini düzgün və əhatəli başa
düşmək üçün onun səlahiyyətlərivə funksiyaları barədə dolğun
t
əsəvvürə malik olmaq vacibdir.Parlamentin səlahiyyətləri
m
əsələsində onun hüquqi mövqeyi, ölkənin siyasi həyatında rolu
mühüm amildir. Ümummilli nümay
əndəli təsisat olmaq etibarilə
parlament dövl
ət hakimiyyətinin digər orqanları ilə qarşılıqlı
münasib
ətlərin zəruri şərtidir.Dünyanın müxtəlif ölkələrində
parlamentl
ərin səlahiyyətləri eyni olmasa da, həmin səlahiyyətləri
üç qrupa ayırmaq olar.Birinci qrupa aid olan parlamentlər öz
s
əlahiyyətlərinin həddini aşmaq hüququna malik deyildir.Burada
m
əhkəmə parlamentin hüquqi əsası olmayan təşəbbüslərini
konstitusiyaya zidd h
ərəkət kimi qiymətləndirir və eləcə də
parlamentin t
əşəbbüs xarakterli qərarını qeyri-qanuni saymaqla
yanaşı,
onu
qanunvericilik
imkanlarından
məhrum
119
edir.S
əlahiyyətinə görə birinci qrupa aid olan parlamentlərə ABŞ və
Fransa parlamentl
ərini misal göstərmək olar. İkinci qrupa aid olan
parlamentl
ər səlahiyyətlərinə görə qeyri-məhdud fəaliyyət
istiqam
ətinə malik olurlar.Bu qrupa daxil olan parlamentlərin
hüquqi baxımdan bu və ya digər məsələ üzrə qanun qəbuletməyə
s
əlahiyyətləri çatır.İkinci qrupa daxil olan parlament səlahiyyətləri
bir sıra ölkələrdə, məsələn, Böyük Britaniya, Yeni Zelandiya,
İtaliya və İrlandiyada parlament sisteminin əsası hesab olunur. Eyni
zamanda İtaliya və İrlandiyada konstitusiya nəzarəti tətbiq olunur
ki, bu da parlamentin n
əzərdə tutulan geniş səlahiyyətlərinin
m
əhdudlaşdırılması deməkdir.
S
əlahiyyətlərinə görə üçüncü qrupa daxil olan parlamentlərin
f
əaliyyətinin fərqləndici cəhəti bundan ibarətdir ki, onların
s
əlahiyyət sferası vahid prinsip üzrə müəyyən olunur. Bu mənada
Hindistan parlamenti s
əciyyəvidir.Ümumiyyətlə, parlament xalqın
mühüm siyasi t
əsisatı, onun müstəqilliyinin aparıcı qüvvəsi kimi
qiym
ətləndirilir.Müasir dövrdə dünyanın əksər dövlətlərində
hakimiyy
ət sistemində parlamentin mərkəzi mövqeyinin müəyyən
d
ərəcədə zəifləməsi nəzərə çarpır.
Parlament anlayışının mahiyyətini əhatəli dərk etmək
baxımdan onun funksiyaları haqqında dürüst nəzəri təsəvvürə malik
olmaq m
əqsədəuyğundur.İngiltərədə konstitusiyalı monarxiyanın
t
əşəkkül tapdığı dövrdən başlayaraq, əksər Avropa ölkələrinin
hüquq v
ə sosioloji ədəbiyyatında parlamentin funksiyalarının
mü
əyyənləşdir-ilməsi istiqamətində
mühüm
addımlar
atılmışdır.İngilis hüquqşünası və sosioloqu Sidney Lou parlamentin
funksiyalarını aşağıdakı qaydada müəyyənləşdirmişdir:
1. Qanunverici f
əaliyyət.
2. İdarəetmə və icra sahəsində nəzarət.
3. Maliyy
ə siyasəti və dövlət gəlirlərinin tənzim olunması.
4. Cinay
ətkarlığa və şikayətlərə dair məsələlərin müzakirəsi.
120
5.Dövl
ət xadimlərinin sınaqdan keçirilməsi, parlament
müzakir
ələrində seçilməsi və müvafiq nazir vəzifələrinə təyin
olunması.
Sidney Lou bu funksiyaları parlamentin qanunvericilik
f
əaliyyətinin “başlıca kateqoriyaları” adlandırır.
Parlamentin funksiyaları barədə Robet Karrtərəfindən təklif
olunan fikir d
ə mühüm əhəmiyyətə malikdir;
Siyas
ətin müəyyən edilməsi və ya siyasi xəttin parlament
t
ərəfindən rəsmən təsdiqi.
Dövl
ət xəzinəsi üzərində nəzarət.
İnzibati aparat üzərində və qanunların həyata keçirilməsi
prosesin
ə nəzarət.
İctimai rəyə təsir.
Robert Karrın əsaslandırdığı bu funksiyalar universal xarakter
daşıyır və dünyanın əksər ölkələrində məqbul hesab olunur.Bu
funksiyalar özünd
ə, hər şeydən əvvəl, qanunvericilik mahiyyətini
əks etdirir.Robert Karrın irəli sürdüyü funksiyalar sxeminin diqqəti
c
əlb edən digər cəhəti ictimai rəyin təsirinin siyasi baxımdan
m
ənalandırılmasıdır.Qeyd edək ki, parlamentin başlıca məqsədi
qanunlar q
əbul etməkdir.Eyni zamanda müasir parlamentin
qanunvericilik f
əaliyyəti ciddi dəyişikliklərə
m
əruz
qalmışdır.Müasir dövrdə parlament qanunverici orqandan qanun
t
əsdiq orqana çevrilibdir.Bu cəhəti dünyanın nüfuzlu
hüquqşünasları və politoloqları da təsdiqləyirlər.Dünya ölkələrinin
əksəriyyətində
qanunvericilik t
əşəbbüsləri hökumətə
m
əxsusdur.Məsələn,İngiltərə hökumətində nazirlər kabinetinin
t
ərkibində Lordprezidentin və nümayəndələr palatasının liderinin
başçılıq etdiyi qanunvericilik təklifləri komitəsi fəaliyyət
göst
ərir.Bu komitə bilavasitə hökumətin qanunvericilikproqramının
işlənib hazırlanması ilə məşğuldur.İngiltərə parlamentinin fəaliyyəti
is
ə hökumətin qanun layihələrini nəzərdən keçirmək səlahiyyəti ilə
m
əhdudlaşır.Prezident idarəçiliyinin mövcud olduğu ölkələrdə isə,
konstitusiyaya gör
ə, hökumət qanunvericilik təşəbbüsündən
121
m
əhrumdur. Hökumət qanunvericilik təşəbbüsünü dolayı yolla
h
əyata keçirməyə məcburdur.Bucəhət ABŞ-ın nümunəsində ay- dın
n
əzərə çarpır.Məsələn, ABŞ prezidenti parlamentin qanunvericilik
f
əaliyyətinə formal, sırf informasiya xidməti daşıyan müraciət və ya
m
əktub vasitəsilə təsir göstərir.Həqiqətdə isə prezidentin konqresə
gönd
ərdiyi məktub qanunvericilik gücünə malikdir.
Parlament anlayışı ilə bağlı biliklərimizi zənginləşdirmək
baxımdan parlament üzvünün (deputatın) hüquqi mövqeyinə dair
konkret t
əsəvvürə yiyələnmək də siyasi əhəmiyyətə malikdir.
Parlament üzvü peşəkar qanunverici şəxs olmaq etibarilə bütün
mill
əti təmsil edir.Deputat mandatı dövlət vəzifələrində və digər
v
əzifələrdə çalışan şəxslərlə müqayisədə deputata müəyyən
üstünlük verir v
ə onun hüquqi mövqeyini möhkəmləndirir.Eyni
zamanda deputatın peşəkarlığı nəzəri cəhətdən hakimiyyətin
bölünm
əsi prinsipi ilə şərtlənir.Bu prinsip isə qanunverici və
icraedici hakimiyy
ətin birləşməsini qadağan edir.
Parlamentl
ə parlamentarizmin nisbəti məsələsini açıqlamaq da
vacib v
ə faydalıdır.
Qanunvericilik orqanlarının icraedici orqanlardan üstünlük
t
əşkil etdiyi dövlətlərdə siyasi hakimiyyət sistemi parlamentarizm
adlanır. Parlamentarizm bu və ya digər ölkədə cəmiyyətə dövlət
r
əhbərliyi sistemidir.Bu sistem qanunverici və icra funksiyalarının
d
əqiq bölüşdürülməsi, qanunvericilik orqanı olmaq etibarilə
parlament
ə digər dövlət orqanlarına nisbətən üstünlük verilməsi ilə
s
əciyyələnir.Eyni zamanda parlamentarizm şəraitində hökumət
parlament t
ərəfindən təşkil olunur və onun qarşısında məsuliyyət
daşıyır.Eləcə də parlamentarizm dövlət hakimiyyəti və idarəçiliyi
mexanizimind
ə seçkili orqanın formal cəhətdən başlıca mövqe
tutmasıdır. Parlamentarizm XIX əsrdə yüksək inkişaf etmiş və o,
kapitalizmin t
əşəkkül tapdığı ilk dövr üçün səciyyəvi olan siyasi
hakimiyy
ət sistemidir.Müasir dövrdə isə parlamentarizmə nisbətən
idar
əçilik orqanlarının rolunun artması və hökumətlərin parlamentin
122
bir çox funksiyalarını, eləcə də qanunvericilik funksiyasını öz əlinə
alması diqqəti cəlb edir.
Qeyd ed
ək ki, dünya ölkələrinin parlamentləri mahiyyətinəvə
f
əaliyyət xarakterinə görə fərdi, özünəməxsus cəhətlərə
malikdir.El
əcə də həmin parlamentlərə bir sıra ümumi əlamətlər də
xas
dır.Müasir dövrdə parlamentlər əsasən üç başlıca əlamət üzrə
sisteml
əşdirilir: parlamentin sturukturu , parlamentin səlahiyyətləri-
nin h
əcmi, sosial tərkib.
Parlamentl
ər strukturuna görə ikipalatalı (bikameral) və ya
birpalatalı (unikameral)ola bilər.Parlamentlərin təşəkkül tarixi
ikipalatalılıqla səciyyələnir.
XX
əsrin ikinci yarısından etibarən müstəmləkə sistemindən
azad olan v
ə müstəqil inkişaf yoluna qədəm qoyan ölkələr praktiki
olaraq
ikipalatalı parlament sistemini inkar etmiş və birpalatalı
parlament
ə üstünlük vermişlər.Hazırda dünya parlamentlərinin
əksəriyyəti birpalatalıdır.İkipalatalı və birpalatalı parlamentlərin
formalaşması ümumi və fərqli cəhətlər kəsb edir.Həmin palataların
t
əşəkkülünün ümumi əlamətlərindən biri ondan ibarətdir ki,
ikipalat
alı parlamentin aşağı palatası və birpalatalı parlament
ümumi, b
ərabər və birbaşa seçki əsasında şəxsi və gizli səsvermə
yolu il
ə təşkil olunur. İkipalatalı parlamentin yuxarı palatası birbaşa,
b
əzi hallarda isə dolayı yolla, yəni çoxdərəcəli seçki əsasında təşkil
olunur.ABŞ, İtaliya və s. dövlətlərdə yuxarı palata birbaşa seçki
əsasında formalaşırsa, Fransa, Hindistan və digər ölkələrdə bu
dolayı yolla həyata keçirilir.Birpalatalı və ikipalatalı parlamentdə
komit
ələr, yaxud komissiyalar fəaliyyət göstərirlər.Komissiyalar
parlamentin köm
əkçi
orqanlarıdır.Qanunverici
parlament
komissiyaları parlament komissiyaları içərisində başlıca rola
malikdir.Eyni zamanda qanunverici parlament komissiyaları daimi,
müv
əqqəti və xüsusi formada mövcuddur.Daimi komissiyalar
y
arandığı vaxtdan parlamentin səlahiyyət müddəti başa çatana qədər
f
əaliyyət göstərirlər.Müvəqqətikomissiyalar öz fəaliyyətini müvafiq
parlament qanunvericiliyind
ə nəzərdə tutulan qayda əsasında,
123
palataların
səlahiyyət
vaxtının
müxtəlif məqamlarında
dayandırır.Xüsusi komissiyaların fəaliyyətini səciyyələndirən cəhət
is
ə onlarda peşəkar parlament üzvlərinin təmsil olunmasıdır, onlar
y
əni yüksək səviyyədə ixtisaslaşdırılmış komissiya kimi
formalaşmasıdır.
İkipalatalı parlament sistemi əsasən federativ dövlət
f
ormasının mövcud olduğu ölkələrdə geniş yayılmışdır.Birpalatalı
parlament is
ə başlıca olaraq unitar dövlətlərdə (Panama, Boliviya,
Az
ərbaycanvə s.) təşkil olunur.İkipalatalı parlamentin həyata
keçirdiyi s
əlahiyyətlər birpalatalı parlamentə malik ölkələrdə məhz
mövcud vahid palata t
ərəfindən icra olunur.Birpalatalı parlamentdə
müzakir
ə edilən müxtəlif məsələlər əvvəl ayrı-ayrı komitələrdə və
ya komissiyalarda n
əzərdən keçirilir, bundan sonra parlamentin
ümumi müzakir
əsinə təqdim olunur.İkipalatalı parlamentdə isə
müzakir
ə edilən məsələlər əvvəl aşağı, sonra isə yuxarı palatada
müzakir
ə olunur və müvafiq qərarlar qəbul edilir.
Unitar dövl
ət olan Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi
d
ə birpalatalıdır.Birpalatalı və ikipalatalı parlamentlər üçün
s
əciyyəvi olan ümumi prinsiplər Azərbaycan Respublikasının Milli
M
əclisinin sturukturunda, sosial tərkibində və səlahiyyətlərində öz
əksini tapmışdır.
Dostları ilə paylaş: |