Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına

Söylədi: İbrahimxəlilov İsmayıl Baba oğlu.
BİR FİNCAN SÜD
Gənə bi aşıx yazıy ki, sizi tərəflərə gəlmiyən maldan bi fincan süt sağ, man_ıa dər­mana lazımdı. Gəlim aparım. Bu da diyi, fincanı sən göndər. Fincana usda çe­ki­ci deyməsin. Sərraf eli deymiyən bi fincan geti. Unuynən apar. Bu da münkün dö­yül axı.

Söylədi: İbrahimxəlilov İsmayıl Baba oğlu.
EŞİT MƏNƏM, GÖR MƏNƏM, BİL MƏNƏM
Molla Cumanı başqa zonanın aşığı bağlamağa gəliy. Yolda Cumeynən ras­da­şiy, unnan soruşüy kü, man_ıa Molla Cuma lazımdı. Molla Cuma diyir:

– Eşitmənəm, görmənəm, bilmənəm.

Başqa zonanın aşığı heş nə başa düşmüyü, Molla Cuma da uzaxlaşif getmişdi. Ki­şi məjbur olub ayri adamnan Molla Cumanı soruşüy. Həmən adam Cumanı gös­də­rif diyi:

– Odu ey, gidiy.

Kişi qaçə-qaçə gəlif Molla Cumuyə çatıy. Diyi:

– A kişi, mən səni axdariyəm axır.

Molla Cuma heş halını da pozmuyüf diyi:

– Mən də san_ıa didim axır. Eşit, mənəm, gör, mənəm, bil, mənəm.

Başqa zonanın aşığı pərt oluy. Dəə fikrinnən daşinif geri qəyidiy.