Azərbaycan şifahi xalq ədəbiyyatına

Söylədi: İbrahimxəlilov İsmayıl Baba oğlu.
------------------------------

*Cürmə-cücük – əsil-nəsil

MOLLA CUMANIN ÇARIĞININ OĞURLANMASI
Bi gün məclis qurulubbuş. Məclisdə Baş Gönühdən cavannar bunun çarığını oğ­ruyüfdülər. O vaxı çarıx oluydü də. Duruf çıxanda görüy ki, çarığı yoxdu. O yən, bu yən baxıf, bilifdi ki, hordaki adamnar oğruyüfdü. Diyifdi:

Ay axmax oğlu, bunu götürüfsan_ı,

Əşkərdə giyə bilməzsan_ı,

Yaxına sata bilməzsan_ı,

Apar, yanda sat, axmax oğlu.

Söyləyici sonda qeyd etdi ki, bu da sandıqça şeiridi, latayır sözdü – top.

Söylədi: İbrahimxəlilov İsmayıl Baba oğlu.
AŞIQ ƏLƏSGƏRİN MOLLA CUMAYA

QUFULLAMA GÖNDƏRMƏSİ
Cuma dayiyə qufullama yazıf göndərifdilər. Deyəsan_ı Aşıx Ələsgər yazıf gön­də­rifdi ki, bağlamaxdan ötəri. O, Aşağı Göyçə mahalında yaşıyi, bu da burda.

Cuma dayiyə yazıfdı ki, man_ıa bir sizın_ı dağ yeridi bi iney al. Mal al, horanın ma­lını saxlamax isdiyirəm. O iney də ağ, qırmızı, sarı, qara, qərəz Allah yaradan bü­tün rehləri sayifdi ki, olmasın. Cuma dayi, ho ineyin üsdə bu rehlər olmasın. Man_ıa həvlə bi iney al, gəlim aparım. Bunun üsdə çox fikirrəşmax lazım ol­mu­yüf­dü. Cuma dayi bunu oxuyən kimi başə düşüfdü. Diyifdi ki, ineyi almışəm, gəl apar. Ba­zar gəlmə, bazar ertəsi gəlmə, xas gəlmə, çərşənbə gəlmə, adına gəlmə, cuma gəl­mə. Qərəz həfdənin yeddi gününü sayifdi ki, bu günnəri gəlmə, qalan nəvax is­di­yisan_ı, gəl apar.