Başına döndüyüm, ay Aslan dayı,
Mərdlik meydanınnan qaşma, amandı.
Yığılan düşməndi, bilinməz sayı,
Mərdlik meydanınnan qaşma, amandı.
Qaşmaq olmaz, bərkit atın təngini,
İndi görrəm mərd iyidin cəngini,
Mən səni sevirəm canda can kimi,
Mərdlik meydanınnan qaşma, amandı.
Mən Usufam, sən də mənə arxasan,
İnanmıram bu qovğadan qorxasan.
Hərdən-hərdən yada salıb darxasan,
Mərdlik meydanınnan qaşma, amandı.
Şerin başqa variantlarında misralar «Aslan* qardaş getdi, yoldaşım öldü», «Namərd Aslan məni tək qoydu», «Getdi Aslan dayım, Allahyar öldü» və b. şəkillərdə işlədilib.
Kərim müəllimin 1950-ci illərdə topladığı şer və rəvayətlər dəftərində «Ağlaram» qoşmasının hər bəndi beş misradır. (Bu növ şerə 19-20-ci yüzildə formalaşan qəhrəmanlıq dastanlarında az-az da olsa rast gəlmək olur. - Ə.Ş.). Son misralar belədir:
Dostları ilə paylaş: |
