4) obraz və personajların bir-birinə, eləcə də sosial mühitə münasibəti yolu ilə xarakterik cəhətlər müəyyənləşir: Narıngül. A kişi, sən də elə danışırsan ki, elə bil ölkə dərəbəylikdir. Neyləyək, bu gün üzdə yeyib yaxada gəzər, sabah da bacadan boylanar! Heç eybi yoxdur. Mən zəhmətə öyrənmişəm, nə cür olsa dolanacağam. Qoy o adam qeydə qalsın ki, (Nəcəf istehzalı bir nəzər salaraq) arvadını eləyib xanım, oturdub evdə, özü də olub Almurad bəyin darğası, harada aşdır, orada başdır. Bədəl. Yoldaş Uğur, olmaz ki, məxaricinin hamısını biz çəkək, işçi qüvvəsini hökumət versin? Nəcəf. Sən də söz danışdın! Bəyəm hökumət ayrıdı, biz ayrı? [53, c.2, s.268].
Dostları ilə paylaş: |
