BEDlZ, BAHAEDDİN
122
123
BEKAR ODALARI
lan şüphesiz, istanbul'da tarikatlar arasında -manevi ve kültürel açıdan- var olan ilişkilerin zaman içinde şekillendirdiği, âdeta "tarikatlar-üstü" bir nitelik arz eden istanbul tasavvuf kültürünün gücü olmuştur. Eburrıza Tekkesi ile Uşşakî Âsitanesi arasında teşhis edilen bağlantı bu hususta dikkate değer bir ipucu oluşturmaktadır.
Diğer taraftan Bedevîliğe özgü bir zikir türünden eski İstanbul argosuna intikal eden ve "üst üste, sıkışık durumda olmak" anlamına gelen "Bedevî topu" tabiri, bu tarikatın profan şehir kültürünü bile etkilediğini kanıtlamaktadır. Bibi. A. le Chatelier, leş Confreries Musulma-nes du Hedjaz, Paris, 1887, 182, vd; L. Petit, Leş Confreries Musulmanes, Paris, 1899, s. 14-15; E. W. Lane, The Manners and Customs of the Modern Egyptians, London, 1908 (2. bas.), s. 461-462; O. Littmann, Ahmed il-Bedawî: ein Lied auf den agyptischen National heüigen, Wiesbaden, 1950; "Bedevî Tarikatı Tekkeleri", "Bedevî Topu", ISTA, V, 2364-2365; "Bedevi", "Bedevi Topu", Pakalın, Tarih Deyimleri, I, 191-192; G. C. Anawati-I. Gardet, Mystlque Musulmane, Paris, 1968, s. 69; S. Triming-ham, The Sufi Orders in islam, Oxford, 1971, 79-80; M. Kara, Tasavvuf ve Tarikatlar Tarihi, İst., 1985, s. 281-282; î. Z. Eyüboğlu, Günün Işığında Tasavvuf, Tarikatlar, Mezhepler Tarihi, İst., 1987, s. 180-181.
M. BAHA TANMAN
Dostları ilə paylaş: |
