Anadolu Türk Halk sufizminde Ocakların önemli bir yeri vardır. Bilhassa Alevi- Bektaşi inançlı kesimler arasında “Ocak” “Ocaklı” olmak, “Ocağa Bağlılık” önemli bir faktördür. İran’da ise ocaklar pek yaygın değildir. Ocak kültürü yerini Seyit kültürüne bırakmış veya Ocak inancı bu bölgede islami bir kimlik kazanırken “Seyitlik” kimliğine bürünmüştür. Seyit’in Seyitle evlenmesi ile seyitlik devam eder ise, yeni nesillere “tebatabi” denir. Seyit erkek seyit olmayan bir bayanla evlenir ise, dünyaya gelecek yeni nesiller de seydi olurlar.annesi seyit babası seyit olmayan jenerasyonlar için “Ebter” denilmektedir. Bunlar “Misra” olarak bilinirler ve seyitlik onlarda sona erer.
Siyasi şia yanlıları da Ehl-i Beyt aşkını, siyasi araç olarak kullanma geleneği var. İmam Ali er Rıza, rahmete çıktığı gün olay çıkmasın diye halktan saklanmış ve geceleyin yıkanıp defnedilmiştir. Allahın rahmeti üzerine olsun.155Bu tür olaylar seyitler arası itilafları doğurmuştur.
Seyid ailenin bayan ferdine “seyide” denilir. Seyid Ocaklarının hikmetleri belirli branşlara ayrılmamıştır. Şeyhi hayatta olan seyit ocaklarından teberekün toprak ve su alınır, muhtelif gereksinimler için istifade edildiği olur. Hayattaki, seyit teberekün vereceği suyu önce kendisi içer sonra içmek için bekleyen şahsa içirir.
