Bəkir Çobanzadə seçİLMİŞ ŞEİRLƏRİ baki-2011 t ürksoy kitabxanası seriyası: 20

SAVAŞA, DOSTLARIM
Ey dilim, hər yanda görünür yerin,

Gövdən çox iridir, damarın dərin.

Əski tatarcanın mən oldum xanı,

Mən doğma balası, ölməyən canı.

Mən onun səsindən oyandım indi,

Nə bəyəm, nə də ki zalım əfəndi.

Mən tatar ozanı, dilimin qulu,

Dilimdə yaşayan igidlər ulu.

İgidlər, onların sözləri yarlıq¹,

Unutmaz onları türklük, tatarlıq.

Bir gecə düş gördüm tatar öyündə,

Tapdım yozumunu Kazan köyündə.

Könlümdə qaynayan, başımda doğan,

Başımı oxşayan, gözümü yuyan

Duyğular, düşüncəm ərəbə uzaq,

Əcəmə gülünc çox, əcəmə iraq.

Mən tatar dilində özümə döndüm,

Sirrimi, sözümü bu dildə dedim.

Yerdən çıxmamışam, əslim-nəslim var,

Bu dildə yaratdı neçə ozanlar.

Nəvai pirimdir, ozanlar başı,

Tatarca oxuyan bir tatar yaşı²,

Tukaydır qardaşım, bir bağın gülü,

Mənimlə eynidir ürəyi, dili.

Tukaya, qardaşlar, Tukaya saray,

Bizlərə yetişir Nəvai, Tukay.

İstanbul bu işə “təfriqə” deyir,

Əcəmin, ərəbin üstdə titrəyir.

İstanbul türkcəni batırdı boğdu,

Türklüyü unutdu, türkünü qovdu.

İstanbul səbəbkar bu kəkəməyə,

Sanki zəhər qatdı duza, çörəyə.

İstanbul ləkədir ağ alnımızda,

İstanbul zülmətdir gün-ayımızda.

Gərəkməz nə mərkəz, nə orta bizə,

İstanbul qarşıdır türk dilimizə.

Harada duyulsa Nəvai dili,

Harada açılsa Tukayın gülü,

O yerlər yurdumuz, o ağ torpaqda,

Sevinclə ölərik, mahnı dodaqda.

Yurd üçün, taxt üçün savaşdıq, öldük,

Qara göz, zülf üçün nələrə dözdük.

Qaldı öz dilimiz yetim, anasız,

Ana dil yaşlanan, qocalan qart qız.

Anası böyüdür, laylalar çalır,

Yanıq türkülərlə könlünü alır,

Anadan duyduğu qalır beşikdə,

Yad mahnı öyrənir uşaq eşikdə.

Qoy ana sözləri hər yerə girsin,

Məktəbə, kitaba, şəhərə girsin.

Beşikdə duyduğum ey birinci səs,

Son dəfə mənimlə məzara tələs.

Dünyaya gəlmişəm dilsiz, ağızsız,

Tataram, öləndə getməm mahnısız.

Demədim, böyük bir ərən gözlədim,

Tanrıdan Nəvai, Çingiz istədim.

Ötüşüb keçmədə savaş zamanı,

Bəs məndən olacaq o uşaq hanı?

Hələlik qəlb dostum çox az olsa da,

Yurduma hər yandan yadlar dolsa da,

Batır başı gərək, başımı silkdim,

Dilin düşməninə qılıncı çəkdim.

Savaşa, dostlarım, tatar, dil üçün!

Savaşa, qardaşlar, azad el üçün!

Budapeşt, 19 mart 1919.