Belgeleme ve Raporlama Yoluyla Türkiye'de Ayrımcılıkla Mücadele Raporu: Haritalama Çalışması Raporu

Kurumların ayrımcılık yasağı konusunda karşılaştıkları temel sorunlar

Kurumlara ayrımcılık yasağı konusunda karşılaştıkları temel sorunların neler olduğu sorulmuştur. Soruyu yanıtlayan 48 kurum ayrımcılık yasağı alanında karşılaştıkları temel sorunlara dair bilgi sunmuştur. Ayrımcılık yasağı alanında çalışan STK’lar karşılaştıkları en önemli sorunlar olarak şunları belirtmişlerdir:

• 
  Mevzuatın yetersiz ve dağınık olması,
  
• 
  Yargı sisteminin yavaş işlemesi ve ayrımcılık mağdurlarına yeterli destek sunmaması,
  
• 
  Kanun ve yönetmelikler hazırlanırken ayrımcılık mağdurlarını bir araya getiren, sorunu bizzat yaşayan ve sorunlara çözüm arama amaçlı faaliyetler yürüten STK’ların görüşlerine başvurulmaması veya çözüm önerileri konusundaki talep ve beklentilerin göz önüne alınmaması,
  
• 
  Kamu görevlilerinin yürürlükte olan hukuki düzenlemeler konusundaki bilgisizlikleri,
  
• 
  Ayrımcılığın bireyin ya da bireyin kendisini ait hissettiği toplumsal grubun dışında bir olgu olarak görülmesi, önyargı ve aşağılanma,
  
• 
  Kamu otoritelerinin, yargı organlarının, avukatların, akademisyenlerin, mağdurların vb. ilgili çevrelerin konu ile ilgili bilgi eksikliklerinin olması,
  
• 
  Mağdurların mağduriyetlerini kurumlara iletmemesi,
  
• 
  Gerçekleşen ayrımcı muamelelerin benzerlerinin gerçekleşmesinin engellenememesi,
  
• 
  Ayrımcı muamele yapan kişilere etkili yaptırım uygulanmaması,
  
• 
  Ayrımcılıkla ilgili toplumsal bilincin gelişmemesi nedeniyle mağdurların mağduriyetlerini kurumlara iletmemeleri ve mevcut başvuru yollarını kullanmamaları,
  
• 
  Kurum yönetici ve üyelerinin ayrımcılık kavramıyla ilgili bilgi ve motivasyon eksikliği.
  

STK’lardan bazıları maddi kaynakların ve fonların yetersizliğini, yetersiz idari kapasiteyi, proje/etkinlik/kampanya yönetimi kapasitesinin yetersiz olmasını, deneyimli ve yetkin insan kaynağının eksikliğini, profesyonellik düzeyinin yetersiz oluşunu, kamu kurumlarının STK’lara karşı çeşitli kalıpyargılara sahip olmasını ve işbirliğine yönelmemesini, sürdürülebilirlik sorununu, gönüllülerle çalışma ve onları yönlendirme konusunda kapasite yetersizliğini ve bu alanda çalışan STK’lara karşı toplumun şüpheci yaklaşımını ve duyarsızlığını ayrımcılık yasağı konusunda karşılaştıkları temel sorunlar arasında öne çıkartmaktadır.

Bazı STK’ların bunlara ek olarak medya ile yaşadıkları özel sorunlar da mevcuttur. Örneğin; LGBTT örgütleri medyanın kullanmakta olduğu homofobik dil sebebiyle çeşitli sorunlar yaşamaktadır. Öte yandan, engelli hakları alanında çalışan STK’lar Türkiye’de engellilerin durumuyla ilgili çok az sayıda araştırma ve akademik çalışma olduğunu dile getirmektedir.

Sendikalarda ise ayrımcılık konusunda anlayış, bilinç ve bilgi eksikliği ve ayrımcılıkla mücadeleye dair bir ilgi yetersizliği gözlenmektedir. STK’lardan farklı olarak, toplanan üye aidatları sayesinde kaynak geliştirme, sendikaların hayatlarını devam ettirmeleri için hayati bir sorun teşkil etmemektedir. Sendikalar ayrımcılık alanında büyük ölçüde kadına yönelik ayrımcılıkla ilgili faaliyetler yürütmektedir ancak bu faaliyetler de hem ulaşılan kişi sayısı hem içerik hem de süre açısından sınırlıdır. Sendikalar sendikal örgütlenme söz konusu olduğunda genellikle siyasi görüş zaman zaman ise etnik kimlik temelli olarak işverenlerden baskı görebilmektedir.