Günlərdən bir gün idi, Tanrı dolanır idi,
Baxdı, bir ağac gördü, göyə uzanır idi.
Qəribə ağac idi, qolsuz, budaqsız idi.
Tanrı bunu görüncə öz-özünə söylədi:
“Çılpaq qalmış bir ağac, belə qolsuz, budaqsız,
Gözləri heç oxşamır, görkəmi də çox dadsız”.
Tanrı buyurdu: “Bitsin doqquz qolu hələlik”.
Bitdi dərhal doqquz qol, doqquz budaq üstəlik.
Heç kim bilmir, Tanrının düşüncəsi nə idi,
Soylar törəsin deyə belə bir əmr verdi:
“Doqquz kişi qılınsın doqquz qolun kökündən,
Doqquz oymaq törəsin həmin doqquz kişidən!
(Ögəl, 2006, səh. 113)
Eyni halla, yəni insanın həyat ağacı ilə bağlılığı motivinə bir qədər dəyişik formada İ.A.Xudyakovun qeydə aldığı, saxa-yakutlara aid başqa bir mifoloji mətndə də rast gəlirik:
Dostları ilə paylaş: |
