Taqı nəhr-i Tan Qazaqı zəptıñüzdə bolğan Məsqva məmləkəti içindən Tana kəlüb dəñizə çıqub, səadətlü padişah Hünkâr həzrətləriniñ dəñiz kənarında olan vilayətlərni incitmədən hali degillərdir. Allah Təala həzrətləriniñ lütuf və inayəti yəmilən bizim vilayətimiz anday hırsız və haramzadədən almaları yoqdur. Anday hırsızlar bizim məmləkətimizdən suvdan ğeyri bir nəsnə almaya qadir degillərdir. Niçə kərə yalılarda çıqub, qırılub, rüsvaylıq ilə ketmişlərdir nihayət Al-i Osman padişahı uluğ padişahdır. Məsqva ilə barışıqsız və qardaşlıq idərsiz. Böylə barışıqmı olur ki, Məsqvadan çıqub kələn haramzadələrin zəpt itməyüb, hər yıl şayqaları dəñizə çıqa deyüb, yazdıqlarından hicab çekiyüriz?
Bu maqulə haramzadə və hırsız yurt alaçaq degildir. Həmən bulğaqlıqa səbəb olur. İki padişah arasında bu maqulə hırsız zəpt olunmayüb, rühsət virilmək eyü hal degildir. Muradıñuz dostluq olursa, Tana adam yibərib haramzadeñüzi zəpt idüb bir dəxi dəñizdə çıqmadan mani idəsiz bir qaç dəfə bu xüsus içün yazdıq.
