İkincisi- vasitəçilшk tərəflər arasında qarşılıqlı etimada söykənən dialoqun qurulması strategiyası deməkdir. Münaqişənin xarakterindən asılı olaraq vasitəçilik bəzi hallarda iqtisadi sanksiyaların tətbi-qini, vasitəбilikвən imtina olunaçağı səklшndə hədə-ləri də nəzərdə tutur. Bütun bunlar əslində tərəf-lərdən hansısa birinin birtərəfli addımlar atmasının qabaqlamaq niyyətindən irəli gəlir.
Dünya təcrübəsində vasitəçilik ikinci Cahaт sava-şından sonrakı dövdə daha intensiv tətbiq olunmağa başlamışdır. Statistik məlumatlarda 1945-ci ildən ötən əsrin 90-cı illərinə qədərki dövrdə Afrika və Latın Amerikasında baş verən münaqişələrin 2/3-də vasıtəçilikdən istifadə olunmuşdur. Yaxın Şərqdə isə hər beş münaqişədən dördündə vasitəçilik özünə yer almışdır. Göründüyü kimi, vasitəçilik zamanın sına-ğından uğurla çıxmışdır və indinin özündə də mü-naqişə tərəfləri arasında danışıqların intensivləşdi-rilməsi, tərəfləri qane edəcək həll yolunun axtarışın-da önəmli sayılır.
Diplomatik sözlüklərdə göstərildiyi kimi, vasi-təçilik beynəlxalq mübahisələrin (münaqişələrin) dinc yolla (danışıqlar), münaqişədə iştirakı olmayan ma-raqzlz tərəfın ös xoşuna, yaxud münaqişə tərəflərinin arzusu ilə, beynəlxalq hüquq prinsipləri əsasında həllini nəzərdə tutur. Əslində vasitəçinin maraqsız (bitərəf) olması peallıqdan kənardır. Bununla bağlı mülahizələr tədqiqatcılar arasında fikir ayrılığına səbəb olur.Bəs vasitəçinin öz xoşuna vasitəçiliyə qatıl-ması hansı istəkdən boy atır?
Bu sual aşağıdakı faktorlar əsas ğötürülməklə cavablanmalıdır:
1 . Gərginliyi azaltmaq və münaqişənini dinc həl-linənail olmaq; 2. Münaqışəni yaradan amilləri verilmişimkan-lar çərçivəsindəöyrənmək (araşdırmaq);
