Beytul-əhzan naləsi
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Ərbəin müqəddiməsi
Dolandı bir gün Məcnuni diləfkar Tapa Leyli məzarin didə xunbar Zibəs axtardı dildə iştiyaqı Yetib bir yerdə gördü bir uşaqı Soruşdu tiflidən zarü-pərişan Ki, Leyli qəbrini aya tanırsan Çəməndə nogülü eşqim solubdur Bu səhradə nigarim dəfn olubdur Məni gözdən nə müddətdir atıbdı Nişan ver sevgilim harda yatıbdı Dil açdı nagəh ol tifli-dilagəh İtab etdi o sərgərdanə nagəh 199 Dedi sən ki, özün aşiq bilirsən Livayi-eşqi-yari həml edirsən Düz aşiqsən əbəs şivən salıbsan Nədən bəs o ölübdür, sən qalıbsan Belə məlum olur napoxtə gülsən Danışma get hələ aşiq deyilsən Verim qoy eşqidən ali nişanə Dolan payi-bürəhnə yanə-yanə Yetişdin hər yerə bireybü- hiylə Götür toprağını ovcunda iylə Məşamə buyi-eşqi gəlsə harda Yəqin bil ki, məzari-Leyli orda Bəli, eşqin rümuzatındə iş var Məcazi aşiqə çox sərzəniş var Sual et zər əyarin zərgərindən Gedib dərs al Rübabın məhzərindən Qələm ki, səbt edir bu şərhi-halı Dedi bir şəxsi-fazil bu məqalı Yetişdi karivan Kərbübəlayə Xanımlar tazədən düşdü bəlayə 200 Səfər sovqatı üzdə qan-yaş oldu Rübabın dərdi hər qəmdən baş oldu Özün saldı yerə məhmildən endi Oturdu toprağın üstə döşəndi Tapıbdır dərdinə ümdə dəvanı Götürdü iylədi xaki-şəfanı Dilində vay oğul, göz yaşı dərya Baxardı sağ-sola ağlardı güya Deyərdi kaş gül məsəli solardım O bağlı əllərə qurban olardım Görüb əhvalinı Zeynəb o saət Rübabə söylədi ey kani-ismət Nə illət var belə rəftar edirsən Niyə toprağı hərdəm iyləyirsən Edib nagəh Rübabın dərdi şiddət Xanımdan çox ədəblə aldı rüxsət Dedi əfv eylə sinə dağlasam mən Hüzurunda ucadan ağlasam mən Ürək başın yenə qəm tiri dəldi Məşamə Əsğərimin ətri gəldi 201 Keçən nisgillərin yadıma sallam Bu topraqdan balamın ətrin allam Var illəti belə sinə dağlaram mən O bağlı əllərinə ağlaram mən Qərəz Zeynəb, o mahi-biqərinə Qutardı Şami gəldi Ərbəinə Hüseynin qəbri üstə yanə-yanə Özün saldı dil açdı aşiqanə Baxıb altı guşəyə yandı nəhadı Dedi qəbrindi, ya ərşi-Xudadı Demə bir ləhzə Zeynəb dincəlibdir Eşitdim qəbrinə Cabir gəlibdir Hamı zəvvaridə bir mənsəb olmaz Bir aləm Cabir olsa Zeynəb olmaz Sənə dildə Hüseyn gizlin sözüm var Uzaqdan gəlmişəm ağlar gözüm var Keçib dərdü-qəmim əndazələrdən Sözüm çoxdur sənə dərvazələrdən Yanıbdır dağlı qəlbim dərd əlində Uşaqlar qaldılar namərd əlində 202 Özüm billəm ki, qəlbin nagərandı Rüqəyyə söhbətin salma amandı Yaralı qəlbimi böldü Rüqəyyə Bacın qaldı Hüseyn, öldü Rüqəyyə Bu axir gəlməyimdi indi billəm Gələn il olmaram qəbrində ölləm Əcəldən xəstə canə möhlət olmaz Mənə bir də məzarın qismət olmaz Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|