Beytul-əhzan naləsi
İmam Hüseynə (ə) sevginin izharı və
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
| İmam Hüseynə (ə) sevginin izharı və
qətligah əhvalatına işarə Səslərəm dildə mükərrər evin abad Hüseyn Pareyi-qəlbi-Peyəmbər evin abad Hüseyn Xələfi-Heydəri-Səfdər evin abad Hüseyn Harda var sən kimi rəhbər evin abad Hüseyn Ey adı dillərə əzbər evin abad Hüseyn Yox ümidim öz ibadətlərimə dilsərdəm Sənə göz tikmişəm amma ürəyi por dərdəm 141 Baxma ol zahidə ki, cənnətə xoşdur hərdəm Cənnətə bir baxışın versəm əgər namərdəm Bax mənə ol dəmi axər evin abad Hüseyn And ola Zeynəbin ağ saçlarına, göz yaşına Mərkəbindən üzü üstə yıxılan qardaşına O susuz Əsğərə ki, çatmadı heç bir yaşına Gəlməyibdir bu camaat bu yerə öz başına Sənin eşqində gəliblər evin abad Hüseyn Seyyidim, hacətimiz çoxdu rəva istəyirik Dərdimiz vardı şəha, hökmü-şəfa istəyirik Demirəm Məkkə və Miqat, Mina istəyirik And ola Zeynəbə biz Kərbübəla istəyirik Harda cənnət ora bənzər evin abad Hüseyn Ağlaram şam-səhər Zeynəbə, qəm yoldaşına Xırdaca qəbridə yatmış o uca qardaşına Kərbəla şövqü düşüb cana, qəsəm göz yaşına Bir görəydim sürünüb mən də dolannam başına Səslərəm orda mükərrər evin abad Hüseyn Eşq xeymə qura bilməz qəlbi hər dini kəcdə Bir müqəddəs ürək istər ki, gətirsin vəcdə Kimdi ki, pey apara səndəki izzü-məcdə Adəmə etdi mələklər sənə xatir səcdə Adəmə kim nəzər eylər evin abad Hüseyn Şirmərd istəyir ta qaçmaya heç bəlvadan 142 Əkbərindən keçə meydanda düşə yaradan Hələ Adəm keçə bilmədi iki buğdadan Tək Hüseynin işidir məst ola bu səhbadan Hey çəkə başına peydər evin abad Hüseyn Qanlı ehramına heyrandı sərxil mələk Oldu hüccac ara həşrə kimi həccintək “Ləkə ləbbəyk”inə səs gəldi ki, “Allahu məək” Dedi ləbbeyk Hüseyn Rəbbi-cəli , ərşü-fələk Səslədi göydə mələklər evin abad Hüseyn Dedilər kimdi belə səcdeyi-mümtaz eləyir Zülcəlala özünü eşqilə dəmsaz eləyir Bu necə yarəlidir xəncərə də naz eləyir Uca boylu o xanım kimdi ki, ecaz eləyir Əllərin doğradı xəncər evin abad Hüseyn Bar ilaha, bu qoşun belə cəfa eylər ona Zülm qalmır ki, daxi qövmü dəğa eylər ona Biri daşlar, biri ləbbeyk səda eylər ona Xırda bir qız oturub yolda dua eylər ona Babasın nazilə gözlər evin abad Hüseyn Var yeri səs gələ nurüs-səqəleynimdi mənim Batini Kəbədi ruhül-hərəmeynimdi mənim Sevgilimdir o, qətiül-vədceynimdi mənim Bu həman Fatimənin oğlu Hüseynimdi mənim Şafeyi-aləmi-məhşər evin abad Hüseyn Baxmayın peykərini oxlara amac elədim 143 Yandırıb xeyməsini ərseyi-tarac elədim Mənim eşqimdi Hüseyn xilqətimə tac elədim Xeyli üşşaqı buna həşridə möhtac elədim Əhli-eşqə budu sərvər evin abad Hüseyn Fətəbarəkdə olan nəssə budur şəni nüzul Öz Hüseynimdi, Bətulun gülü, dilbəndi-Rəsul Etmədi zərrəcə öz əhdi ələstindən üdul Ağzını hər nəyə açsa edərəm mən də qəbul Gər dua etsə o ləblər evin abad Hüseyn O xanım da ürəyi parçalanan Zeynəbdi Tiri-alamü-bəliyyata nişan Zeynəbdi Bu Hüseynin bacısı qəlbi yanan Zeynəbdi Zərridə oldu şəriki bu həman Zeynəbdi Ləhnidə Heydərə bənzər evin abad Hüseyn Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|