Beytul-əhzan naləsi
Kufə müqəddiməsi və həzrət Zeynəbin
Yüklə 0,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
| Kufə müqəddiməsi və həzrət Zeynəbin
(s.ə) sözləri İki aləm ki, Hüseyn oldu bizim sərvərimiz Oldu şahani-cahan bu qapıda çakirimiz Olmuşuq hər nə qədər həlqə bequşi-dəri-eşq Olacaq cin-mələk həlqə bequşi-dərimiz Gözləyir zahid ölə, kovsəri cənnətdə tapa Gözümüzdən gecə-gündüz tökülür kovsərimiz Qəlbimiz möhr olub əvvəldə Hüseynin adına Dinimiz eşqi Hüseyndür, özü taci sərimiz Gər Hüseyn eşqi də cürm olsa əuzu billah Duzəxində bizi yandırsa Həqqi davərimiz Alışıb peykərimiz ləhzədə min yol kül ola Ya Hüseyn səsləyəcəkdir yenə xakistərimiz Yeri var naz eləyək Yusifi-gülpirhənə Misridə getdi qulam oldu o peyğəmbərimiz Onu dərbari əcanib, bizi mövla bəyənib Fərqə bax gör nə qədər başdı bizim müştərimiz Bibəha məfrəği əlhəq zəri nab etdi Hüseyn 166 Şükr ola xibrədi bazaridəki zərgərimiz Nizədə gəzdi başı əymədi baş namərdə İftixari-bəşəriyyətdi bizim rəhbərimiz Qandi elan elədi Hinddə bu məsələni Ki, Hüseyndədi bu nehzətdə olan cövhərimiz Ələvidir ağamız Fatiməyə nisbəti var Gül dodaqından öpübdür nəbiyyi-əthərimiz Məktəbi Ali-Əba xali deyil Fatimədən Ayrı bir Fatimədir Zeynəbi qəm pərvərimiz Zeynəbin başınə Məryəm gecə-gündüz dolanar Neyləyib Kufədə bax gör o mələk mənzərimiz Ravi nəql eləyir, mən aldım Əlinin səsini Əcəba fikr elədim Kufədədir Heydərimiz Qozadım başimi gördüm vəli Zeynəb danışır Naqədə əlləri bağlıydı vəfa pərvərimiz Həmd edib həzrəti Məbudə fəsahətlə əzəl Dedi ey qövmi-sitəmkar, cəfa qostərimiz Belə fikr eyləməyin öldü Hüseyn yatdı ələm Duşi-Səccad ilə Zeynəbdədi pərçəmlərimiz Yatmayıb din ələmi həşrə kimi yatmayacaq 167 Əlbəəl gəzdirəcək Baqirimiz, Cəfərimiz Yetəcəkdir bu ələm bir günü Məhdi balama Alacaq bu tökülən qanı o gül peykərimiz Siz mənə gülmək ilən Ali-Əli xar olmaz Çərxi-çarəmdə Məsihayə dəyər Qənbərimiz Biz viladətdə vilayətlə zühur eyləmişik Həmd ola feyzi-şəhadətdi bizim axərimiz Heç zadiz da yoxdu sizin ta ona fəxr eyləyəsiz İftixar ilə dolubdur başa-baş dəftərimiz Mən Əlinin qızıyam fəxr edirəm qeyrətinə Var yadızda hələ də Xəndəyimiz, Xeybərimiz Başımın üstə uca nizələrə eşq olsun Aftab ilə çıxıb seyrə məhü-əxtərimiz Gər Hüseyn ölmüşidi bəs necə Quran oxudu Siz ölübsüz xəbəriz yoxdu deyib Davərimiz And ola eşqdəki möcüzə, aşiq ölməz Biz varıq həşrə kimi ta qurula məhşərimiz Minbər, nizə, ya naqə bizə heç fərq eləməz Həqqi elan edəcək ləblərimiz, həncərimiz 168 Qozayın başızı diqqətlə baxın nizələrə Elə bil aydı bizim Qasimimiz, Əkbərimiz Qonağın hörməti vacibdi bir az şərm eləyin Naqədə tazə gəlin var axır əşki-tərimiz Vermədiz yer bari tohin bu qədər eyləməyin Görüsüz zahiri-surətdə sınıb ləşgərimiz Olmaya qardaşım Abbası uzaqda görüsüz Daş atırsız bizə ey ümməti-xeyrəsərimiz Atmayın daş toxunar nazlı Rüqəyyə başına Əkbərə sevgilidir bu anama bənzərimiz Çırpınır qəlbi qucağımda əmanətdi bu qız Aparam Şamə gərək, əmr eləyib sərvərimiz Yaralı başı o dəm nizədə dindirdi xanım Dedi olmazdı Hüseyn bu cəryan bavərimiz Sən hara, kül hara ey gül, kül olaydı başıma Nəyə lazımdı bu qanə batan tellərimiz Oxu Quranı uca nizədə aləm eşidə Bizlərə alçaq-uca fərq eləməz minbərimiz Demərəm düşməninə leyk səsim çıxmır Hüseyn O qədər ağlamışıq yolda batıb səslərimiz 169 Mən Hüseyn səbr edərəm nazlı Rüqəyyə darıxıb Onu dindir nigərandır balaca doxtərimiz Qədəğən sındı Hüseyn şami-qəriban gecəsi Su gəlib xeyməyə yandı dilmiz dilbərimiz Yalvarırdım üsərayə hələ içmirdi çoxu Biri də qəmli Rübab idi o qəm mehvərimiz Gözlərim ağla hanı “Yəhyəvi” tacüş-şüəra Hanı “Sədiyi-zəman” bir qəvi cövhərimiz Nə oldu Müztər hanı, Zehni hanı, Safi və Şəhab Asəfa harda yatıb, Münzəvimiz, Ənvərimiz Yüklə 0,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|