İBNÜ'L-MÜDEBBİR, EBÜ'L-HASAN
Ebü'l-Hasen Ahmed b. Muhammed b. Ubeydillâh b. el-Müdebbir (ö. 270/883-84) Abbasî devlet adamı, edip ve şair.
Sâmerrâ'da doğdu. Öğrenimini Abbasî hilâfetinin merkezi olan bu şehirde yaptı. Halife Vâsik-Billâh döneminde (842-847) Dîvânü'l-ceyş'i yönetti. Daha sonra Mü-tevekkil-Alellah'ın (847-861) halifeliğinin ilk yıllarında vezir naibi olarak divanların kontrolünü üstlendi. Aynı zamanda şair olduğundan Halife Mütevekkil'in kendisine özel bir ilgi göstermesi onu sarayda etkili bir konuma getirdi. Münşî ve kâtip olan kardeşi İbn Ebû İshak İbrahim de ha-iifenin yakın çevresinde yer alıyordu. Bu durum. Vezir Ubeydullah b. Yahya b. Hâ-kân'm onları kıskanmasına sebep oldu. İki kardeşi gözden düşürmek için halifeye Ebü'l-Hasan'ın çok miktarda serveti olduğunu ve bu serveti kardeşi Ebû İshak İbrahim'in yanında sakladığını söyleyerek hapse atılmalarını sağladı (240/854). Ebü'l-Hasan İbnü'I-Mübebbir, bir yıl sonra hapisten çıkınca Dimaşk mescidle-rinin yöneticiliğine getirildi. Ardından Ürdün ve Dımaşk bölgesine haraç âmili tayin edildi. 247'de (861) Mısır haracının idaresiyle görevlendirildi. Bu görevi sırasında harâcî mallardan alınan verginin yanı sıra başka bir vergi daha ihdas eden İbnü'l-Müdebbir, Mısır'ın vergiye tâbi mallarını "harâcî emval" ve "hilâlî emval" diye ikiye ayırdı. Onun yönetiminde ve ondan sonraki dönemde hilâli emval "me-vâfık" ve "meâvin" adlarıyla anılmaya başlandı. Hayvanların otlatıldığı yerler için "merâî". deniz ürünleri için "mesâyid" adını verdiği vergiler koydu. 254 (868) yılında Ahmed b. Tolun, Mısır Valisi Bayık Bey'in vekili sıfatıyla Fustat'a girdiğinde 10.000 dinarla değerli hediyeler takdim ederek gönlünü kazanmaya çalıştı. Ancak İbn Tolun bunları kabul etmeyince güç durumda kaldı. Kendisine bir zarar gelmemesi için Mısır'daki arazilerinin bir kısmını ona verdiği gibi kızını da oğlu Ebü'l-CeyşHumâraveyh ile evlendirdi.583 Buna rağmen hapsedilmekten kurtulamadı, servetine de el konuldu. Serbest bırakıldığında Halife Mühtedî-Billâh (869-870) kendisini Dımaşk, Ürdün ve Filistin haracının idareciliğine tayin etti. İb-nü'1-Müdebbir bu görevi Dimyat'ta oturarak yürütmek istedi. İsteği kabul edilmediğinden 257 (871) yılında Dımaşk'a giderek bölgenin haraç işlerini burada yürüttü. Ahmed b. Tolun Suriye ve Filistin'i ele geçirince İbnü'l-Müdebbir'İ tutuklattı ve 600.000 dirhem ödemeye mahkûm etti. İbnü'l-Müdebbir daha sonra Mısır'a gönderildi ve 270'te (883-84) vefatına kadar burada hapishanede kaldı. Onun 271 '-de (884-85) öldüğü de rivayet edilir. İb-nü'n-Nedîm, İbnü'l-Müdebbir'e Kitâbü'l-Mücâlese ve'1-müzâkere adlı bir eser nisbet etmektedir. Ebü'l-Ferec el-İsfahâ-nî'ninKifdıbü-Irgcînfsinde, Mes'ûdî'nin Mürûcü'z-zeheb'inde ve İbn Asâkir'in Târîhu Dimaşk'ında bazı şiirleri yer almaktadır.
Bibliyografya :
Ya'kübî, Târîh, Beyrut 1960, II, 509; Mes'ûdî, Mürûcü'z-zeheb, IV.186 vd.; Ebü'l-Ferec el-İs-fahânî, el-Eğânİ (nşr. Abdülemîr Ali Mühennâ). Beyrut 1986, XXII, 162; İbnü'n-Nedîm, el-Fih-rist, Tahran 1971, s. 137; Bedrârı, Tehzîbü Târihi Dımaşk, II, 62-65; İbnü'l-Cevzî, el-Munta-zam, V, 59-60; Yâküt. Nu'cernü'l-üdebâ3, Kahire 1924, I, 292; ibn Hallİkân. Vefeyât, 1, 391; II, 19-20; VII, 55-56; Makrîzî. el-Hıtat, Kahire, ts., i, 103; Belevî, SireLü Ahmed b. Tö/ûn (nşr. Mu-hammed Kürd Ali), Kahire, ts. (Mektebetü's-se-kâfeti'd-dîniyye). s. 43-46, 50, 54, 58-60, 118, 148-149, 175-177,350; D. Sourdel, Le uizirat "abbâside de 749 a 936, Damas 1959, I, 267, 273, 276-279; H. L Gottschalk, "ibn al-Mudab-bir", £/2(in§.]: III, 879-880; M.Ali Lisânî Fİşâre-kî, "İbn Müdebbir", DMBİ, IV, 594-595.
ÎBNÜ'L-MÜLAKKIN
Ebû Hafs Sirâcüddîn Ömer b. Alî b. Ahmed el-Ensârî el-Mısrî (ö. 804/1401) Şafiî fakihi, muhaddis ve biyografi yazarı.
24 Rebîülewe 1723'te(2Nisan 1323) Kahire'de dünyaya geldi. Kendisi, eserlerinin rivayetiyle ilgili bir icazetnamenin sonunda bu tarihi babasının e! yazısıyla gördüğünü söyler 584 talebesi İbn Hacer ile İbn Tagrîberdîve Takıyyüddin İbn Fehddebu tarihi naklederler. Sehâvî'nin 22 Rebîüiev-vel'de doğduğu ve bunu kendi e! yazısından okuduğuna dair verdiği bilgi yanlış olmalıdır. Fetihten sonra Endülüs'e yerleşen Medineli ensarın soyundandir. Babası, Vâdîâş'tan (Guadix) Batı Afrika'daki Tekrûr bölgesine göç edip bir müddet burada kaldıktan sonra Mısır'a giderek Kahire'de ikamet etti. Talebeleri arasında Zeynüddin İbnü'S-Murahhil, Şehâbeddin İbnü'n-Nakib el-Mısrî. Cemâleddin el-İsnevî ve Bahâeddin es-Sübkî'nin de bulunduğu tanınmış bir nahiv âlimi olup İbnü'l-Mülakkın'ın doğumundan bir yıl sonra öldü; ölümünden önce oğlunun himayesini arkadaşı îsâ el-Mağribfye vasiyet etti. İbnü'l-Mülakkın'ın annesiyle de evlenen bu zat, İbn Tolun Camii'nde tecvid kurallarına göre Kur'an okumayı (telkin) öğrettiği için Ömer ona nisbetle İbnü'l-Mülakkın diye anıldı. Ancak kendisi bu lakabı sevmez ve lakabını İbnü'n-Nahvî diye yazardı. Nitekim Yemen bölgesinde bu İakapla meşhur olmuştur.
İbnü'l-Mülakkın üvey babasından Kur'an okuyup hıfzını tamamladı; Mâlikî fıkhını öğrendi ve Cemmâîlî'nin'Umdetü'l-ahkâm adlı eserini, daha sonra da İzzed-din İbn Cemâa'nın telkiniyle Şafiî mezhebine yönelerek Nevevî'nin Minhâcü't-iâ-İibm'ini ezberledi. Kahire'nin tanınmış âlimlerinden Arapça, fıkıh ve kıraat dersleri aldı. Bizzat kendisi 1000 hadis cüzü dinlediğini söyler.585 İskenderiye, Kudüs, Dımaşk ve hac münasebetiyle iki defa gittiği (740/1340,761/ 1360) Mekke ve Medine'de tahsilini sürdürdü: birçok âlimle bilgi alışverişinde bulundu. Fethuddin İbn Seyyidünnâs, Halîl b. Keykeldî el-Alâî, Moğultay b. Kılıç, Kutbüddin el-Ha!ebî hadis; Takıyyüddin es-Sübkî, Cemâleddin el-İsnevî, İzzeddin İbn Cemâa ve Şemseddin İbn Adlan fıkıh ve usulü; Ebû Hayyân el-Endelüsî ile Cemâleddin İbn Hişâm en-Nahvî Arapça öğrendiği âlimlerdir. Yûsuf b. Abdurrahman el-Mizzî ve Zehebî'den de icazet aldı.
Üvey babası kendisine önemli ölçüde bir servet bıraktığı için geçim sıkıntısı çekmeyen İbnü'l-Mülakkın tamamen ilimle meşgul olarak fıkıh, hadis, tefsir, tarih, biyografi, kıraat ve Arap dili alanlarında kendini yetiştirdi. Dârü'l-hadîsi'l-Kâmiliy-ye, Kubbetü's-Sâlih ve Sâbıkıyye ile Hüsâ-miyye medreselerinde ders verdi. Talebeleri arasında İbn Hacer el-Askalânî, Veliyyüddin el-Irâkî, Sıbt İbnü'l-Acemî, Takıyyüddin el-Makrîzî, Takıyyüddin el-Fâsî, İbnü'd-Dernâmînî, İbn Nâsırüddin ed-Dı-maşki, İbn Hiccî ve Cemâleddin İbn Zahî-re gibi âlimler bulunmaktadır. Bir süre kadı nâibliği de yapan İbnü'l-Mülakkın, 780 (1378) yılında Kahire Şafiî kadılığına atanmasını istediyse de rakiplerinin bu konuda bir emîre bahşiş vaad ettiğini ileri sürmeleri üzerine o zamana kadar kendisini destekleyen Sultan Berkuk'un gözünden düştü ve tutuklandı. Ancak bazı âlimlerin aracılığıyla hapisten çıktı. Bundan sonra zamanını tamamen telif ve öğretime ayırdı. 26 Rebîüİevvel 804 (3 Kasım 1401) tarihinde Kahire'de vefat etti.586 Sehâvî ve İbn Fehd ölüm gününü 16 Rebîülevvel olarak kaydederler.587
Kaynaklarda "fakih, imam, şeyh, muhaddis, hafız, allâme" gibi unvanlarla anılan İbnü'l-Mülakkın genç yaşta tahsile başlaması, geçim sıkıntısı çekmemesi, iyi bir kütüphaneye sahip olması ve uzun süre resmî görev almaması sebebiyle telife erken dönemde başlamış, çeşitli konularda yaklaşık 300 kitap yazmıştır.588 Fakat ömrünün sonlarına doğru kütüphanesinin yanması eserlerinden bir kısmının gün ışığına çıkmasını engellemiştir. Eyyûbîler"den sonra Memlükler'in de bölgede Eş'arîliği desteklemeleri İb-nü'1-Mülakkın'ın bu düşünce çizgisini benimsemesinde etkili olmuş, yine aynı dönemde yaygın olan tasavvuf hareketinden de önemli ölçüde etkilenmiştir. Sûfi-lere dair eserinde verdiği bilgilerden, o sırada yaygın olan bid'at ve hurafeler konusunda tenkidî bakış açısına sahip olmadığı anlaşılmaktadır.
Eserleri. A) Hadis.
1. Şevâhidü't-tav-zîh ü şerhi'l-CâmiH'ş-şohîh. İbn Hacer el-Askalânî'nin bildirdiğine göre müellifin, hocaları Kutbüddin el-Halebî ve Moğultay b. Kılıç'ın Buhârî şerhlerini esas alıp bazı ilâvelerde bulunduğu eser yirmi cilttir. Millet Kütüphanesi 589 başta olmak üzere çeşitli kütüphanelerde eserin muhtelif ciltlerine ait yazmaları mevcuttur.590 Ahmed Hâc Muhammed Osman, kitabın "Enbiyâ" ve "Menâkib" bölümlerinden bazı kısımları Kaşaşu'l-enbiyâ ve menâ-kıbü'l-kaba'il mine't-Taviîh li-şerhi'l-CâmFi'ş-şahîh adıyla neşretmiştir Mek-ibnü'l-Mülakkın'ın Şeuâhidii't-tauiitı fîşerfri't-Câmi'i'ş-şafrity adlı eserinden iki sayfa. 591
2. Muhtaşaru İstidroki'l-Hâhz ez-Zehebî 'alâ Müstedreki Ebî cAbdil!âh eî-Hâkim. Zehebî'nin Hâkim en-Nîsâbûri"ye ait el-Müstedrek'özetlediği Telhîşü'l-Müstedrek'in bazı İlâveler de içeren bir muhtasarı olup en-Nüketü'l-litâf fî heyâni ehâdîşi'd-dicâf adıyla da anılır. 592
3. el-Bedrü'l-münîrü tahriri ehâdîşi'ş-Şerhi'î-kebîr. Abdül-kerîm b. Muhammed er-Râfiî'nin İmam Gazzâlî'ye aİteİ-Vecfz'e yazdığı Fethu'l-'azîz 593 adlı şerhteki hadislerin tahrîcine dairdir. İbn Hacer, İbn Kutluboğa, Ebû Abdullah İbnü'l-Vezîr el-Yemenî, Emîr es-San'ânî ve Şevkânî gibi âlimler hadis tahrîciyle ilgili eserlerinde buna atıfta bulunmuşlardır. Fethu'J-'azîz üzerine yapılan çeşitli tahrîcler arasında önemli bir yeri olan eseri İbn Hacer ihtisar edip bazı ilâvelerde bulunmak suretiyle Telhîşu'l-hobîr fî tahrici ehâdîşi'r-RâîiciyYi'l-kebîr kaleme almıştır. Müellifin de kendi eserine yaptığı ihtisar Muh-taşarü'l-Bedri'l-münîr ve Hulâsa-tü'1-Bedri'l-münîr 594 adlarıyla neşredilmiştir. Medine'de el-Câmİatü'l-İslâmiyye'de bazı araştırmacılar tarafından çeşitli bölümleri yüksek lisans tezi olarak neşre hazırlanan el-Bedrü'l-münîr'in üç cildi yayımlanmıştır. 595
4. el-İclâm bi-fevffidi cUmdeti'ahkâm. Cemmâîlî'ye ait eserin şerhidir. 596
5. Tuhfetü'l-muîıtâcilâ edilleti (ehâdîşi)'l-Minhâc. Nevevî'nin Mmhâcü't-tâlibîri'mde\û fıkhî hükümlere mesned teşkil eden hadislerle ilgilidir.597
6. îzâlm'l-irüyâb fimcfrifetimâ yeştebihü ve yeteşahhafü mine'1-es-mâ' ve'l-ensâb ve'1-elfâz ve'1-künâ ve'l-elkâbi'l-vâkfa fî Tuhfeti'l-mühtâc ilâ edilleti'l-Minhâc. Yaklaşık on varaklık bir çalışmadır. 598
7. el-Bülğa fî ehâdîşi'î-ahkâm mim-ma'ttefeka 'aleyhi'ş-şey hayn. Tuhfe-tü'1-muhtâc''dan Buhârî ve Müslim'in ittifak ettiği hadislerin seçilmesiyle meydana getirilmiş olup 475.599 hadis ihtiva etmektedir.600
8. Tezkiretü'1-muh-tâc ilâ ehâdîsi'l-Minhâc. Beyzâvî'nİn
Minhâcü'l-vüşûî adlı eserindeki hadislerin tahrîcine dairdir. 601
9. el-Mukni' fVulûmi'l-hadîş. İbnü's-Salâh'ın 'Uîûmü'l-hadîş adlı eserinin ihtisarı, yeniden düzenlenip ilâveler yapılması suretiyle kaleme alınmıştır. Mekke Ümmülku-râ Üniversİtesİ'nde Câvid A'zam Abdüla-zîm'in yüksek lisans tezi olarak neşre hazırladığı eser (1403/1983) Abdullah Yûsuf el-Cedî tarafından da yayımlanmıştır. 602
10. et-Tezkire fî culû-mi'1-hadîş. Bir önceki eserin muhtasarıdır.603 Şemseddin es-Sehâvî, bu kitaba el-Tavzîhu'1-ebher calâ Tezkireti İbni'l-Mülakkm fî 'ilmi'1-eşer adıyla bir şerh yazmıştır. 604
11. Tezkiretü'l-ahyâr bimâ fi'I-Vasît mine'l-ahbâr. Gazzâlî'nin el-Vasıf adlı eserindeki hadislerin tahrîcine dairdir.605
12. Ğâyetü'l-me'mûli'r-râğıb fi marifeti ehâdişi İbni'l-Hâcib. Cemâleddin İbnü'l-Hâcib'in el-Muhtaşar adlı fıkıh usulüne dair eserindeki hadislerin tahrîciyle ilgilidir.606
13. İncâzü'l-vddi'l-vefî fî şerhi CâmiH't-Tirmizî. Eserin ilk bölümlerini ihtiva eden 153 varaklık müellif hattı nüshası Chester Beatty Library'-de kayıtlıdır.607 Klasik kaynaklarda adı geçmeyen bu eser aynı kaynaklarda anılan. Tırmizî'nin Kütüb-i Sitte'öen Buhârî, Müslim ve Ebû Davud'un eserlerine yaptığı zevâidinin şerhi olmalıdır.
14. Mâ emessü ileyhi'1-hâce calâ Süneni İbn Mâce. İbn Mâce'nin es-Sünen'inin Kütüb-i Sitte'ye dahil diğer beş esere olan zevâidinin şerhidir. 608
15. Şerhu Zevâ'idi Müslim caîe'I-Buhâri.609
B) Fıkıh.
1.Vmdetü'l-muhtâc ilâKi-tâbi'l-Minhâc. Nevevî'nin Minhâcü't-tâ-libîn adlı eserinin şerhidir. Klasik kaynaklarda altı veya sekiz cilt olduğu kaydedilen eserin muhtelif ciltleri günümüze ulaşmıştır.610
2. Vcâletü'I-muhtâc ilâ tevcihi'1-Minhâc. Aynı eserin daha küçük bir şerhidir. 611
3. el-fşârât ilâ mâ vaka'a fi'l-Minhâc mine'1-esmâ3 ve'1-emâkin ve'l-luğöt. 612
4. et-Tezkire fi'1-fıkhi'ş-Şâfici. 613
5. el-Eşbâh ve'n-nezâ'ir ü'î-fıkh . 614
6. Hulâşatü'l-fetâvi fi teshili esrâri'l-Hâvî. Abdülgaffâr b. Abdülkerîm el-Kaz-vînî'nin el-Hâvi'ş-şağir eserinin şerhi olup 615 Bağdat Mektebetü'l-evkâfi'i-âmme'de 616 müellifin aynı esere yaptığı daha küçük bir şerh olan Tahrirü'1-fetâvi'l-vâ-kfa fi'1-Hâvi'nin ise Süleymaniye Kütüp-hanesi'nde 617 birer nüshası mevcuttur.
7. Gunyetü'I-fakih fişerhi't-Tenbîh. Ebû İshak eş-Şîrâzî'nin fıkha dair eserine yazdığı şerhtir.618 Müellifin el-Tenbih üzerine yaptığı birkaç çalışması daha vardır. 619
8. el-Kelâm 'a/d Süneni'i-cum'a kabiehâ ve ba deh (Hind 1314).
C) Biyografi.
1. el-cîkdü'l-müzheb fi tabakalı hameleli'1-mezheb. Başlangıçtan müellifinin zamanına kadar 1200 kadar Şafiî âliminin biyografisini ihtiva eden eserde âlimler üç tabakaya ayrılmış olup birinci tabakada ashâbü'I-vücüh ve onlara yakın âlimlere, ikinci tabakada bu dereceden daha aşağı olanlara, üçüncü tabakada ise müellifin çağdaşlarına yer verilmiştir. Bu üç tabaka ayrıca birçok alt bölüme ayrılmış ve her bölüm kendi içinde alfabetik olarak düzenlenmiştir. Eser Eymen Nasr el-Ezherî ve Seyyid Mühen-nâ tarafından neşredilmiştir (Beyrut 1417/ 1997).
2. Tabakâtü'l-evliyâ. Nûreddin Şerîbe. müellif tarafından, ayrıca klasik kaynaklarda Tabakâtü'ş-şûfiyyeşeklinde kaydedilen eseri, bazı yazma nüshalardan hareketle yukarıdaki adla yayımlamıştır (Kahire 1393/1973). Otuz yedisi müellifin çağdaşlarına ait olmak üzere 230 biyografiyi ihtiva eden eser, dönemin tasavvuf hayatı ve anlayışı yanında İbnü'l-Mülakkin'ın tasavvufa bakışını da aksettirmesi bakımından önem taşımaktadır.
3. Nüzhetü'n-nüzzâr fikudâti'l-emşâr.620 Muhammed Kemâleddin İzzeddin. İbnü'l-Mülakkın'ın tarihçiliğiyle ilgili eserinde 621müellifin bu üç kitabını incelemiştir.
4. İkmâlü Tehzîbi'l-Kemâi. Miz-zî'nin eserini Ahmed b. Hanbel'in el-Müs-ned, İbn Huzeyme ve İbn Hibbân'ın eş-Şahîh'len, Dârekutnîve Beyhaki'nin es-Sünen'leriyle Hâkim'in el-Müstedrek'İndeki râvileri ilâve etmek suretiyle tamamladığı bir çalışmadır. 622
5. Dürerü'1-ce-vöhir fi menâkıbi'ş-Şeyh 'Abdilkâdir.623
D) Diğer Eserleri.
1. Tefsîru ğarîbi'î-Kur'dn. Müellif, hocası Ebû Hayyân el-Endelüsî'nin Tuhfetü'l-erîb'inden de önemli ölçüde faydalanmak suretiyle hazırladığı bu eserini onun gibi alfabetik değil mushaf tertibine göre düzenlemiştir. 624
2. Ğâyetü's-sûl filıaşö'işi'r-Resûl.625
3. Hadâ'iku'1-hakaik.626
Bibliyografya :
İbnü'l-Mülakkin, TabakâLü't-euliyâ [nşr. Nûreddin Şerîbe], Kahire 1393/1973, neşredenin girişi, s. 27-73;a.mlf., el-Bülğa fi ehâdîşi'l-alıkâm (nşr. Muhyiddin Necîb), Dımaşk 1411, neşredenin girişi,s. 10-12;a.mlf.. Tefsiruğarîbi'l-Kur'ân (nşr. SemîrTâhâ el-Meczûb), Beyrut 1408/1987, neşredenin girişi, s. 28-39; a.mlf., Gâyctü's-sûl fi haşâ^İşi'r-Resûi(nşr. Abdullah Bahrüddin Abdullah), Beyrut 1414/1993, neşredenin girişi, s. 17-63; a.mlf., ei-Bedrü'!-müntr (nşr. Cemâl M. es-Seyyid), Riyad 1414, neşredenin girişi, I, 41-191; a.mif.. Nüzhetü'n-nüzzâr fi kudâti'l-em-şâr(nşr. Medîha Muhammed eş-Şerkâvî), Kahire 1996, neşredenin girişi, s. 49-81; MakrîzT. el-Hilal, II, 393-394; İbn KâdîŞühbe, Jabakâtü'ş-Şâftfyye, IV, 43-47; ibn Hacer, İnbâ'ü'l-ğıtmr, VT 41-46; ibn Fehd. LahzLi'l-e!hâz{Zeylü Tezki-reti'l-huffâz İi'z-Zehebî içinde, nşr. M. Zâhid el-Kevserî), Dımaşk 1347, s. 197-202; İbn Tağrî-berdî, ed-Delîlü'ş-Şâlîıa!e'i-Menheli'ş-şâfî.{nşr. Fehîm M. Şeltût), Kahire 1399/1979,1, 502; Se-hâvî, ed-Dau'ü'l-tâmİ\ VI, 100-105; Süyûtî, Hüsnü'l-muhâdara, 1, 438;a.mlf., Tabakâtil't-huffâz{Ömer). s. 537-538; a.mlf,, Zeylü Taba-ka.ti'1-huffâz {Zeylü Tezkireti'l-huffâz li'z-Ze-hebî içinde, nşr. M. Zâhid el-Kevserî), Dımaşk 13'47, s. 369; Ebû Bekir b. Hidâyetullah el-Hü-seynî, Tabakâtü'ş-Şâp'iyye (nşr. Âdil Nüvey-hiz), Beyrut 1402/1982, s. 235-236; Keşfü'z-zunûn, I, 491, 625; İbnü'l-imâd, Şezerât, VI], 44-45; Şevkânî. el-Bedrü't-tâli(, 1, 508-511; Ali Paşa Mübarek. el-Hıiatü't-Teufikıyye, Kahire 1305/ ] 886, IV, 218-221; Serkîs. Mu'cem, I, 252; Brockelmann. GAL, II, 113-114; SuppL, II, 109-110; Lutfî Abdülbedî. Fihrisü't-mah-tûtâü'l-muşauuere, Kahire 1956, H/1, s. 17-18; 11,29,39; Fuâd Seyyid, Fihrisü'l-mahtûtât: neşre bi'1-mahtû.tât.i'Uett ikleneha'd-dâr min sene 1936-1955, Kahire 1380/1961, i, 181; II, 82; III, 39; A, J. Arberry, The Chester Beatly Library, A Handiist oflheArabtc Manuscripls, Dublin 1966, I, 105; II; 39, 47, 48, 50, 58; III, 98; IV, 53, 68; VI, 15; VII, 60; Sezgin, CAS, I, 120, 221; Mulıammed Kemâleddin izzeddin. İb-nü'l-Mülakkın mü'errihan, Beyrut 1407/1987; Ebü'l-Hasan Diyanet, "ibn Mülakkın", DMBİ, IV, 690-691.
Dostları ilə paylaş: |