Биринҹи фәсил

ŞİRİN BİR XATİRƏ

İlk dəfə təbliğ üçün Təbrizə dəvət olunduqda, yerli əhali ilə yoxsul məhəllədə, sadə evdə qalacağımı şərt etdim və onlar da şərtimi qəbul etdilər.

Mən Təbrizə getdikdə, hər şeyin şərtimiz əsasında hazırlandığını gördüm. Mənim üçün adi bir məhəllədə ev tutmuşdular. Ev iki mərtəbə idi. Bir mərtəbəsində ev yiyəsinin ailəsi yaşayırdı, digər mərtəbəsində isə bir Hüseyniyyə var idi.

Ev sahibi normal gəlirli bir şəxs idi. İbadət və gecə namazı əhli idi. İlk baxışdan qəribə insan təsiri bağışlayırdı. Məndən «Bu evə gəlməyinin səbəbini bilirsənmi?-deyə soruşdu. Dedim: «Mən özüm Tehranda məni dəvət edənlərlə belə şərtləşmişdim». O dedi: «Yox, sizinlə bağlı deyil. Mən Məşhəddə sizin «Ərəfə duası»nı oxuduğunuz məclisdə iştirak etmişəm. Dua qurtardıqdan sonra imam Rzanın (ə) hərəminə gedib, ağlayaraq ərz etdim: «İlahi! Əgər bir gün bu şəxs Təbrizə gəlməli olarsa, mənim evimə gəlməli olsun. Sizi bura imam Rza (ə) gətiribdir. Bu ev, mən və ailəm Əhli-beytə bağlıyıq. Biz Əhli-beyt xidmətçilərindənik».

Sonra atası haqqında aşağıdakı sözləri dedi: «Atam ömrü boyu ibadət və gecə namazı ilə məşğul olmuş, məni də on üç, on dörd yaşlarımdan böyük məhəbbətlə ibadətə səsləmişdir. O, gecələr məni ibadət üçün oyatdıqda deyirdi: «Oğlum, hamı yuxudadır. İndi çox münasib vaxtdır. Gəl bir küncə çəkilib, imam Hüseynin (ə) məzlumiyyətinə ağlayaq. Biz Hüseynlə (ə) yaşayıb, Hüseynlə (ə) böyümüşük və Hüseyndən (ə) əl çəkən deyilik. Qiyamətə qədər onun xadimi olmaqda qərarlıyıq».

Həzrət Sadiq (ə) buyurur: «Uşaq yeddi il ata-anasının evində oynamalıdır. Növbəti yeddi ildə Quran öyrədilməli, sonrakı yeddi ildə isə halalını, haramını öyrənməsi üçün şərait yaradılmalıdır».¹

Əmirəl-möminin (ə) buyurur: «Öz övladlarınızdan elm və bilik ardınca getmələrini tələb edin».²

Digər bir hədisdə isə buyurur: «Övladlarınıza namaz öyrədin. Onlar həddi-büluğa yetdikdə isə, bu məsələyə daha da ciddi yanaşın».³

Həzrət Peyğəmbərdən (s) xəlq olunan üç mühüm rəvayətdə qeyd olunur: «Övladlar valideynlərini incidərək valideynin üzünə olduqları kimi, valideynlər də övladlarının hüquqlarını pozmaqla onların üzünə ağ olurlar. Valideynlərin hüquqlarını qorumaq övlada vacib olduğu kimi, övladların da hüquqlarını qorumaq valideynlərə vacibdir».⁴