Биринҹи фәсил

DOQQUZUNCU FƏSİL

HƏYAT YOLDAŞI SEÇMƏYİN YOLU

NAQİS HAQQIN RƏHMƏTİNDƏN MƏHRUMDUR

Həzrət Peyğəmbər (s) bir rəvayətdə buyurur: «Naqis Allahın rəhmətindən uzaqdır».

Şübhəsiz, naqis gözü olmayan, əlsiz-ayaqsız və ya digər qisim nöqsanla dünyaya gəlmiş insan deyildir. Naqis gözəl əxlaqi keyfiyyətlərə malik olmayan, əməlisaleh olmayan və mərifət kəsb etməyən şəxsdir. Belə ki, yemək, yatmaq və şəhvani ləzzətdən qeyri bir şeyə fikir vermir.

Bəli, insan həqiqətlərə, mənəvi məqamlara yetişməyə qadirdir. O, bu yolda öz səyini əsirgəməməli, nə qədər dünyadan köçməyib, öz daxili, fikri nöqsanlarını aradan qaldırmalıdır. Əgər bu iş üçün çalışmazsa, Haqqın rəhmətindən uzaq düşəcəkdir.

Çox təəssüflər olsun ki, bəziləri yetmiş, həştad yaşlarında olmalarına baxmayaraq, fikri baxımdan bir, əxlaqi baxımdan isə beş yaşlı uşağa bənzəyirlər. Onlar həyatları boyunca Haqqın səmavi kitablarından, peyğəmbərlər, imamlar və bu kimi mənəvi nemətlərindən bəhrələnməyiblər. Heyvan kimi yalnız enlərini və uzunlarını artırmaqla məşğul olublar. Halbuki, onlar özlərini saflaşdırıb mənəvi xüsusiyyətlər qaynağına çevirə bilərdilər. Lakin bunun əksinə olaraq, öz heyvani bədənlərini şişirtmiş və bununla qürrələnərək, hədsiz dərəcədə naqis və mənəvi baxımdan yoxsul qalmışlar.

Bu qəbildən olan çoxları övlada, vəzifəyə, var-dövlətə sahib olmalarına baxmayaraq, qüsurlu və naqisdirlər. Bu naqislik ucbatından da olduqca ziyan çəkən, hər bir günaha, məsiyyətə aludə olan bir şəxsə çevrilər. Digərlərinin hüququna təcavüz edir, zülm etməkdən çəkinmir, utanmadan Haqq nemətlərinin geniş süfrəsindən bəhrələnir və şeytanla ‒ Allahın düşməni ilə həmkarlıq edirlər.

Digər bir hədisdə yeddinci imam həzrət Musa ibn Cəfərin (ə) dilindən qeyd olunur: «İki günü eyni olan şəxs ziyandadır. İki gününün sonu həmin iki günün ən pis zamanı olan şəxs məlundur. Ömrü boyunca özündə artım hiss etməyən şəxs naqisdir. Bu yöndə hərəkət edən şəxsin ölümü yaşamasından daha yaxşıdır».¹

Bu məzmuna yaxın digər bir rəvayət də imam Sadiqdən (ə) nəql olunmuşdur.²

Peyğəmbər (s) buyurur: «Kəsb və qazancla məşğul olan şəxs Tanrının sevimlisidir».

Şübhəsiz ki, ən üstün kəsb, ən gözəl ticarət və qazanc mənəvi fəzilətlər qazanmaq, maarif, əxlaqi və insani keyfiyyətlər kəsb etmək yolunda addımlamaqdır. Belə bir qazanc sahibi Allah elçisi kimi Haqqın sevimlisi və dəyərli bir insandır.

Gəlin naqis qalmaqdan, iki günümüzün eyni olmasından çəkinək, mənəvi məqamlar kəsb etmək uğrunda çalışaq.

Qiyamətdə mənəvi baxımdan yoxsul olanlar Allah rəhmətindən uzaq düşər, əməlləri qiyamət tərəzisində yüngül gələr, nəticədə isə əzaba layiq görülərlər. Mənəvi çəkiyə malik olanlar isə nicat taparlar.

Bu barədə Quranın iki ayəsinə nəzər salaq:

«O gün (qiyamət günü) əməllərin (tərəzidə) çəkilməsi haqqdır. Tərəziləri ağır gələnlər (yaxşı əməlləri pis əməllərindən çox olanlar) nicat tapanlardır! Tərəziləri yüngül gələnlər (pis əməlləri yaxşı əməllərindən çox olanlar) isə ayələrimizə haqsızlıq etdiklərindən, özlərinə zərər yetirənlərdir»³.