| Kommunist quruluşlarının ədalətin ziddinə olması
...Əgər ədaləti mənəviyyatdan ayırsaq - yəni ədalət mənəviyyatla yanaşı olmasa, bu da ədalət olmayacaq. Mənəviyyatla yanaşı olmayan, varlıq aləminin və kainatın mənəvi üfüqlərinə diqqət yetirməyən ədalət riyakarlığa, yalana, azğınlığa və saxtalığa çevriləcək, şüarları ədalət olan kommunist quruluşları kimi olacaq. Biz deyirdik ədalət və azadlıq; lakin azadlıq heç onların şüarlarından da deyildi. Kommunist hərəkətinin hər hansı bir formada - inqilab, yaxud çevriliş formasında həyata keçdiyi bütün ölkələrdə ədalət onların əsas şüarı olmuşdur. Onların real həyatı isə əsla ədaləti göstərmirdi, ədalətin tam ziddinə idi. Bir qrup adam fəhlə adı ilə hakimiyyətə gəldi. Onlar tağut rejimlərinin zadəgan təbəqəsi idilər; onlarla heç bir fərqləri yox idi. Marksist ölkələrin başçılarının həyatı belə idi. Mən prezident olarkən bəzi sosialist ölkələrin aşağı təbəqələrinin vəziyyətini görmüşdüm. O yerlərdə ədalət adlı bir şey əsla mövcud deyildi. Orada yeni zadəgan təbəqəsi vardı; özlərinə məxsus partiya və siyasi meyarlarla iş başına gəlmişdilər və bütün imkanlardan istifadə edirdilər. Xalq da yoxsulluq və bədbəxtlik içində yaşayırdı. Bu vəziyyət hətta bəzi birinci dərəcəli ölkələrində də görünürdü. Odur ki, belə ədalətsevərlik davamsız olub düzgün yolundan yayınar, riyakarcasına və yalançı olar.124
Dostları ilə paylaş: |
