Birinci fəsil: İslam, İslam inqilabı, İslam Respublikası quruluşu

Sual: Daxili və xarici düşmənlərin əsas məqsədi nədir və onların bu məqsədinin həyata keçməsinə əsasən nə mane olur?

Cavab: Əziz gənclər! Bilin ki, islamçı, inqilabçı, yaxud dini işlər gördüyünüzdə – dua məclislərində iştirak etdiyinizdə, etikaf etdiyinizdə, inqilabın qələbə günündə, yaxud Qüds günündə yürüşdə iştirak etdiyinizdə, ölkə məmurlarına, misal üçün, prezidentə və digərlərinə hörmət bildirdiyinizdə, dindarlığınızın və inqilaba sevginizin əlaməti olan hər bir hərəkətinizdə bu münafiqlər lərzəyə düşür və narahat olurlar. Bunlar öz sözləri, fikir, mövqe və təbliğatları, hərdən də bəzi iğtişaşlarda rolları ilə xarici düşməni həvəsləndirirlər. Xarici düşmən elə bilir ki, İranı tutmalı, İran xalqına hakim olmalı, inqilabın və İran xalqının 21 illik inqilabi müqavimətini qırmalıdır. Əslində bunlar təqsirkardır. Bunlar düşmənə ümid bağışlayırlar.

İstər xarici, istərsə də daxildə olan ikiüzlü və münafiq düşmənlərin əsas məqsədi din və İslam hökumətini devirməkdən ibarətdir. Onlar üçün məsələnin məğzi budur və bundan azına razı deyillər. Onlar bilirlər ki, hakimiyyət dinin və dini hökmlərin əlində olduğu, İslam Şurası Məclisinin qərarlarında dinin meyar seçildiyi və dinə uyğun konstitusiyanın qüvvədə olduğu zaman bu ölkədə bir iş görə bilməzlər. Nə qədər ki, ölkə məmurları din, İslam və fiqh əsaslarına sadiqdirlər, bunlar bir iş görə bilməzlər. Onlar bu sadiqliyi məhv etmək istəyirlər. Məqsəd budur. Onlar İslamın erkən çağında yaranmış təcrübəni yenidən təkrarlamağa çalışırlar.

Mən siz əziz qardaş və bacılara tövsiyə edirəm ki, tarixlə tanış olun. Tarix dərsdir. Tarixdən çoxlu dərslər öyrənmək və çoxlu təcrübələr toplamaq olar. Bəzi qüvvələr bizim dövrümüzün hadisələrini tarixdən istifadəsi mümkün olmayan müstəsna bir hadisələr kimi göstərməyə çalışırlar. Bu səhvdir. Həyatın rəngləri, üsulları dəyişir, amma əsas təməlləri və əsas cəbhələri dəyişmir.

Erkən İslam çağında İslama vurulan ən böyük və ən mühüm zərbə İslam hökumətinin imamətdən şahlığa çevrilməsi idi. İmam Həsənin (ə) və Əli ibn Əbu Talibin (ə) hökuməti Şam şahlığı ilə əvəzləndi. İmam Həsən Müctəba (ə) o zaman İslamın özünü qorumaqdan ibarət olan daha böyük bir məsləhət üçün buna dözməyə məcbur oldu; İmam Həsəni (ə) siyasi hakimiyyətdən saldılar. Hakimiyyət özünün dini mərkəzindən xaric olub dünyagirlərin, dünya sahiblərinin əlinə düşdükdə, bəllidir ki, sonra da Kərbəla hadisəsi baş verəcək, bu faciə qarşısıalınmaz və qaçılmaz bir hadisə olacaq. İslam hakimiyyəti əsas mərkəzindən, yəni imamətdən alınandan 20 il sonra Peyğəmbərin (s) övladı olan İmam Hüseyni (ə) Kərbəlada faciəli vəziyyətdə qətlə yetirdilər. Düşmənin əsas hücumu və planı budur ki, hakimiyyəti əsl mərkəzindən, yəni imamət və din mərkəzindən xaric etsin; sonra istədiyi işi görə biləcəyinə əmindir.

Mən sizə deyirəm ki, bu gün düşmən qadir deyil. Bu gün İran xalqı kimi sayıq bir xalqın, bu xalqın yüksək düşüncə sahiblərinin və İran İslam İnqilabı kimi böyük bir inqilabın sayəsində nə ABŞ, nə də ondan böyük bir maddi güc İslam dünyasını İmam Həsənin (ə) sülhü kimi bir hadisəyə məcbur etməyə qadir deyil. Düşmən çox təzyiq göstərsə, burada Kərbəla hadisəsi baş verər.¹

Sual: Düşmənlər inqilaba zərbə vurmaq və Amerikanı yenidən bu məmləkətə qaytarmaq üçün çox səy göstərmiş, Allahın lütfü sayəsində indiyədək müvəffəq olmamışlar. Bu düşmənlərə sözünüz və mesajınız nədir?

Cavab: Düşmənə bir söz demək istəyirəm; harada olursa, kim olursa-olsun. Bizim əsas düşmənlərimiz casus şəbəkələrində bu məsələləri planlaşdıranlardır. ABŞ Konqresinin İran quruluşu ilə mübarizə üçün ayırdığı və ondan dəfələrlə artıq pullar harada xərclənir? Bəllidir ki, belə planlara sərf olunur. Şübhəsiz belədir. Bu düşmənlər bilsinlər ki, Amerikanın bu məmləkətə qayıdış yuxusu pərişan və çinçıxmaz bir yuxudur.

Bu dəyərsiz daxili ünsürlər, tərk edilmiş və mənfur siyasi qruplar, xalqın çürük diş sayağı çıxarıb bir tərəfə tulladığı bu ünsürlər 18-19 ildir ki, xalqdan, imamdan, imamın adından və yolunda inqtiqam almaq üçün pusquda durmuşlar. Bunlar da bilsinlər ki, səhv etdilər. Bu məsələdə də səhv etdilər; özlərini ifşa edib iç üzlərini göstərdilər.

Düzdür, bizim təhlükəsizlik orqanlarımıza namərdcəsinə zərbə vurdular. Bizim polisimizə də zərbə vurdular. Lakin İslam Respublikasının xidmətçiləri, ixlaslı və namsız-nişansız əsgərləri məlumatları toplayır, kimin harada nə etdiyini bilirlər. Onlar bu işlərlə xalqı istiqlaliyyət və əziz İslam yolunda mübarizədən, düşmənlərlə mübarizədən daşındıra bilməzlər.²