Birinci fəsil: Mədəni hücum və mədəni mübadilə

4- İslam inqilabının dünyaya hakim olan istismarçı sistemə qarşı çıxması

İlahi mənəviyyatın İrandan ibarət mərkəzi dünyada bütün zülm, təcavüz və çirkinlikləri rədd etməyə çağırır. Buna görə qlobal güclər bu mərkəzi fiziki cəhətdən məhv etmək, bacarmadıqları təqdirdə isə mahiyyətini dəyişdirmək qərarına gəlmişlər.²⁰⁹

Bu gün bizim dünya ilə davamız bunun üstündədir: biz mahiyyətcə müstəqil bir xaql olub dünyanın bugünkü quldur qüvvələrinin ardınca düşmək istəmirik. Onlar qədimdə məhəllələrin başında durub hər kəsdən bac alan lotu və quldurlara bənzəyirlər. Heç kimin onlarla işi olmasaydı da, onların hamı ilə işləri vardı və mütləq ona bac verməli idilər. Kiminsə əlində yaxşı bir şey olsaydı, həmin quldur və lotu ondan əl çəkməzdi. Bu gün dünyada belədir. Təbii ki, yalnız bu günə aid deyil, müstəmləkə amilinin yarandığı dövrdən belə olmuşdur. Dünya sənayesinə lazım olan nefti, uranı və təbii mədənləri olan ölkələrin vay halına! Belə ölkələr onların boyunduruğu altına girməlidirlər. Burada söhbət ədalətli bir mübadilədən getmir ki, neftə ehtiyacı olanların bir müştəri kimi neftimizi almalı olduqlarını düşünək. Belə olsa, problem də olmaz; bütün neft ölkələri neftlərini satmaq istəyirlər. Söhbət alış-verişdən getmir. Söhbət bundan gedir ki, bu gün dünyaya hakim olan qlobal avtoritorizm buna razı deyil, sizdə olan hər bir yaxşı şeyi özünə aid bilir və özü istifadə etməyə çalışır. Buna görə müdaxilə etmək və nüfuzlarını genişləndirmək istəyirlər. Onlara görə bu məqsədə mane olan hər bir iş pisdir. Bu gün İslam buna mane olur. Təkcə bu gün yox, müstəmləkənin başlandığı zamandan İslamın bu məqsədə böyük bir maneə olduğunu anlamışlar. Onlar buna görə İslamla qatı düşməndirlər və ona nifrət bəsləyirlər. Bizim problemimiz budur. Onlar elm və texnologiyada inkişaf etdiklərinə görə modern vasitələrdən yararlanırlar, səsləri beynəlxalq tribunalar arxasından hamıya çatır, onlara qarşı deyilən hər bir söz isə itib-batır.²¹⁰

İslam Respublikası dünyanın indiki istismarçı sisteminə müxalifdir. Bizim dünyanın mövcud komplimentlərinə etirazımız yoxdur. Hər bir yerin bir davranış qaydası var. Biz dünyanın müxtəlif xalqlarının adi qaydalarını qəbul edirik, həyat və siyasət sahələrində bir neçə böyük və sərvətli ölkənin digər ölkələrin taleyinə hakim olmasını isə qəbul etmirik. Biz fəsadın, pozğunluğun Avropa və Amerika cəmiyyətlərindən hər birinin özlərinə xas mədəniyyətləri olan digər cəmiyyətlərə yayılmasını qəbul etmirik. Biz qəbul etmirik ki, bütün xalqlar öz mədəniyyətlərində xoşagəlməz olsa da, avropalının yaxşı bildiyi hər bir şeyi yaxşı və öz mədəniyyətlərində pis olmasa da, avropalının pis bildiyi hər bir şeyi pis bilməli olsunlar. Bu gün dünyada vəziyyət belədir.²¹¹

Avropalıların nəzərində hakim mədəniyyət öz mədəniyyətləridir və hər yerdə qəbul olunmalıdır. Onlar nəyi yaxşı sayırlarsa, dünya xalqları da yaxşı saymalıdırlar. Biz buna qarşı mübarizə apardıq, aparırıq və harada İslam varsa, bu istismarçılığa qarşı mübarizə aparır. Onlar buna görə İslama müxalifdirlər.²¹²
Qlobal hegemonizmin istismarçı xisləti ona bac vermək istəməyən hər bir xalq və quruluşla vuruşmalarını tələb edir. Onlar qədimdə yollarda dayanan oğrulara bənzəyirlər. O zaman insanlardan yol haqqı alıb buraxır, bac vermək istəməyəndə isə əziyyət verirdilər. Məsələ bundan ibarətdir. Deməli, qlobal hegemonizmin bizim quruluşumuzla düşmənliyi qaçılmaz bir şeydir. Əlbəttə, mən dəfələrlə təkrarladığım və bizim inamlarımızdan olan bir məsələni də əlavə edim: bu düşmənlik onların məyus olacaqları vaxta qədər davam edəcək. Nə qədər ki, ümidləri var, qarşı çıxacaq və düşmənlik edəcəklər. Quruluşa zərbə vurmaqdan məyus olub onun möhkəmləndiyini, daha bir iş görməyin mümkün olmadığını hiss edəndə, quruluşun avans və bac verməsindən ümidləri üzüləndə isə təhlükə ya aradan qalxacaq, ya da azalacaq.²¹³
İnqilabın qələbəsindən öncə Amerikaya və Qərbə bağlı zalım rejimlərin hakim olduğu uzun illər boyunca – istər mənfur Pəhləvi sülaləsi, istərsə də məlun Qacar şahları dövründə bu böyük və bərəkətli məmləkətdə xaricilər – bir gün ruslar, bir gün ingilislər, bir gün də amerikalılar hökmranlıq etdilər, sərvətləri taladılar, xalqı istismar, əşirətləri tar-mar etdilər, şəhərləri viran qoydular, uzun illər bu xalqın təbii sərvətlərinə qarşı əllərindən gələn pisliyi etdilər. Əcnəbilərin inhisarına yol açıq idi. Bir gün İngiltərə kompaniyaları, bir gün amerikalılar, onlardan qabaq da ruslar bu məmləkətdən istədikləri kimi istifadə və onu istismar edə bildilər. Bu məmləkətdə İslamın hakimiyyətə gəldiyi gündən isə əcnəbi və təcavüzkarların istismarına son qoyuldu. Bu gün daha xarici güclər bu xalqdan və onun sərvətlərindən sui-istifadə edə bilmirlər. Bu gün daha xarici siyasi qüvvələrin bu xalqa öz istədikləri şəkildə tale müəyyənləşdirməyə gücləri yetmir. Bu gün bu xalq, onun seçilmiş şəxsləri, yəni İslam Şurası Məclisi, xidmətkar hökumət, çox dəyərli prezident, xalqa xidmətlə məşğul olan digər məmurlar və millət vəkilləri özləri qərar verir və düşmənə məhəl qoymadan qüdrətlə icra edirlər. Bu, İslamın sayəsində əldə olundu. Harada İslam varsa, orada düşmənlərə və istismarçılara yer yoxdur. Onlar buna görə İslamla düşməndirlər. ²¹⁴