Birinci fəsil: Mədəni hücum və mədəni mübadilə

2- İnformasiya yolları ilə ruhaniləri zəiflətmək

Bu gün İslam dini dünyada şeytanların ən sərt hücumlarının hədəfi, eyni zamanda məhrum xalq səviyyəsində ən çox və ən dərin sevgilərin də yönəldiyi amildir. Dünya quldurları heç bir şeylə İslam qədər düşmən deyillər və ruhanilik də İslamın təmsilçisidir.

İnqilabın əvvəlindən hegemonizm və sionizm şəbəkəsinin kütləvi informasiya vasitələri həmişə müxtəlif şəkillərdə ruhanilik əleyhinə danışır, ələ salır, yalan deyir, böhtan atır, özlərinin, nökərlərinin və əlaltılarının layiq olduğu sözləri böyük alimlərə, dini mütəfəkkirlərə aid edirlər. Bizim üçün əhəmiyyəti də yoxdur. Bunlar bizi əsla narahat etmir. Biz ruhanilərin zərbəsinin tutarlı olduğunu anlayıb buna sevinirik də.²²⁴
İnqilabdan indiyədək ruhanilər, xüsusən də birbaşa İslam Respublikası quruluşunun xidmətində duran dəyərli kadrlar daim düşmənin zəhərli hücumlarına hədəf olmuşlar; istər media sahəsində, istərsə də düşmənin xain terrorçuluq əməllərində. Ruhani təbəqəsi həm məcburi müharibə cəhbəsində, həm də özünün cihad fəaliyyətləri zamanı dəyərli şəhidlər vermiş, cümə namazı mehrabını, elm, siyasət və din təbliğatı mərkəzlərini öz pak qanlarına boyamışlar.

Bizim əziz xalqımız bilir ki, din alimlərinə qarşı bu irimiqyaslı hücumlarda düşmənin məqsədi yalnız ruhanilərin təyinedici və əvəzsiz rolunun olmasıdır və onlar inqilabı zəiflədib məhv etmək məqsədi ilə ruhaniləri hədəf seçirlər.

Bu gün düşmənə satılmış muzdur qələm sahibləri inqilabın bu mənəvi dayağını xalqın gözündən salmağa çalışırlar. İnqilabın düşməni ruhani təbəqəsinə o zaman dözər ki, onlar siyasi məsələlərə müdaxilə etməyib inqilab işlərindən kənara çəkilsinlər, keçmişdəki və indiki bəzi xəbərsiz və qapalı ruhanilər kimi mədrəsə və məscidlərin bir küncündə oturub ölkəni və xalqı onlara tapşırsınlar. Mühüm məsələlərdən biri budur ki, mübarizə dövründə və qələbədən sonrakı illərdə ölkə hadisələrindən xəbərsiz və siyasi məsələlərdən uzaq olan qapalı din alimləri heç zaman düşmənlərin hücumuna məruz qalmadılar, hətta bəzən tərif də olundular. Fiziki və media hücumları, hətta əcnəbilərə qulluq edən ziyalınümalar tərəfindən ortaya atılan mürtəcelik ittihamı yalnız siyasi düşüncə, elm və əməl sahəsində parlayan öncül, mütərəqqi və ayıq bir təbəqə kimi tanınan din alimlərinə və ruhanilərə yönəldi.²²⁵
Biz siyasi arenada və universitetlərdə ruhanilərin hörmət və dəyərini sıradan çıxarmaq məqsədi ilə bir sıra işlərin görüldüyünü görürük. Bu, sadə bir iş və yalnız qrup məsələsi deyil. Bəllidir ki, elm hövzələrinin təhsil və tədris sistemi əvvəldən dəqiq araşdırma, tədqiqat, yenilik, yaradıcılıq və elmi əsasları tənqid üzərində qurulmuşdur. Bəzi qüvvələrin elm hövzələrini təqlidçi kimi göstərməsi, onun Mütəhhəri, Behişti kimi şagirdlərini müstəsna nümunələr sayması düzgün deyil. Təbii ki, hövzəni düzgün tanımayan, onun nə olduğunu bilməyən adam belə səhvə yol verə bilər. Böyük ehtimalla və bəlkə də əminliklə demək olar ki, bunlar qərəzsiz şəkildə deyilir. Yəni burada pis niyyət yoxdur, amma həqiqətə ziddir və müxtəlif fəsadlara səbəb ola bilər. Bu, dinin təmsilçi və nümayəndələri olan ruhanilərin elmi və mənəvi dəyərinin universitet və tələbələr arasında gözdən düşməsinə gətirib çıxarır. Buna bənzər iş inqilabdan öncə daha naşı üsullarla görülür və təsirsiz ötüşmürdü.

Biz ruhanilərin, fiqhin heysiyyətini, fiqhin elmi səviyyəsini və bir ölkənin ümumi hərəkətinə təsirini inkar etsək, yaxud sual altına salsaq, əslində xalqın, böyük və təsirli bir təbəqənin dini təmayülünə zərbə vurmuş olarıq. Düşmənlər bunu istəyirlər və bu, düşmən dəyirmanına su tökməkdir.²²⁶