Birinci fəsil: Mədəni hücum və mədəni mübadilə

4- İslamı ictimai-siyasi səhnələrdən və müsəlman xalqlar arasından təcrid etmək

Öz heysiyyətini müdafiə edən milli bir mədəniyyətin mövcud olduğu cəmiyyətlərdə onların ilk işi həmin mədəniyyəti xalqdan almaqdır. Bir qrup əsgər güclü bir qalaya hücum edəndə əvvəlcə onun divarlarını uçururlar. Onlar qalanın divarlarını zəiflətmək üçün hər bir işi görərlər. Hətta birinci iş kimi qala əhalisini yatırmaları da mümkündür. Sədi Gülüstanda bir əhvalat danışır: deyir ki, oğrular yuxuda olan bir dəstə adama hücum etdilər, amma onlara hücum edən ilk düşmən yuxu idi. Yuxu onların gözlərini yumdu, sonra xarici düşmən gəlib qollarını bağladı, mallarını götürüb apardı. Dümən mədəni hücumda belə edir. Əvvəlcə xalqı yatırdır, sonra da hər şeyini aparır.⁷³

İslam düşmənləri ayıqdırlar və İslama zərbə vurmaqdan məyus olmamışlar. Bu gün böyük beynəlxalq güclər İslamı və xalqlar üçün cəlbedici olan İslam şüarlarını sıradan çıxarmaq istəyirlər. Şeytanlar və böyük şeytan olan ABŞ İslama və müsəlmanlara zərbə vurmağa çalışırlar. İslam düşmənlərinin nüfuz etdiyi hər bir yerdə İslama təhlükə var.⁷⁴
Bu gün beynəlxalq media ideoloji və etiqadi hərəkatlar, o cümlədən İslam hərəkatları dövrünün bitdiyini göstərmək istəyir. Onlar inandırmaq istəyirlər ki, daha İslam hərəkatı və dindən irəli gələn amallara nail olmaq uğrunda mübarizə dövrü bitmişdir. Onlar Kommunist blokunun dağılmasını da bununla izah edirlər. Halbuki orada belə bir şey yox idi və dağılıb gedən təməlçilik deyil, başqa şeylər idi. Müxtəlif amillər əl-ələ verib bu nəticəyə səbəb oldu. Əksinə, bu gün dünyada İslama meyl güclənməkdədir. Müsəlmanların olduğu hər bir yerdə bir hərəkat yaranmışdır. Lakin bu hərəkat bəzən mədəni müstəvidə olur, bəzən mülayim siyasət müstəvisində, bəzən də təbii şəkildə yaranmış radikal formada.

Şərqə baxın, İndoneziyada, Malayziyada, Hindistan yarımadasında (Kəşmir məsələsi), dinə qarşı bu qədər mübarizə aparılmış Türkiyədə, həmçinin Afrikada, onun şimalında və müsəlman azlıqların yaşadığı bəzi Avropa ölkələrində İslam hərəkatı və İslama təmayül mövcuddur. Bu nədən irəli gəlir? Təbii ki, bunların dəqiq səbəbini söyləmək üçün geniş araşdırma aparmaq lazımdır. İslam oyanışı yalnız bizim dövrümüzə aid deyil, kökləri dərindir. Bu hərəkat 150 il öncədən başlanmışdır. Ondan öncə belə İslam yeniliyi və oyanışı şəklində olmamışdır. Bu, dünyada köklü bir tendensiyadır.⁷⁵

Beynəlxalq istismarçıların siyasəti dini elm mərkəzlərini təcrid etməyə, ruhdan salmağa, təşəbbüssüz, özlərindən asılı etməyə, böyük amallardan uzaqlaşdırmağa yönəlmişdi və indi də belədir. Onları dinin siyasətdən ayrı olmasına inandırmaq və mühüm beynəlxalq hadisələrlə yanaşı addımlamasına məyus etmək istəyirlər.⁷⁶
Düşmənlər öncədən hazırladıqları planlarla dini müsəlman xalqların həyatından çıxardılar, İslam ölkələrində dinin siyasətdən ayrılığını təmin etdilər. Nəticədə Qərbin elmi inkişafı bu ölkələri birdəfəyə sənaye ölkələrinə tabe etdirə, onların siyasi və iqtisadi talelərini uzun müddət və islah olunmayacaq şəkildə qərbli soyğunçulara tapşıra bildi. Bu gün əksər İslam ölkələri Qərbin şirkət və hökumətlərinin ciblərini öz sərvətləri ilə doldurduqları on illərdən sonra hələ də gerilik vadisində sərgərdan qalmışlar, Qərbin sənayesinə, elminə və məhsuluna möhtac, siyasət dünyasında hələ də onların tüfeylisi və zavallı ardıcılıdırlar. Bu ilk gündən İslamın fundamental prinsipinə - yəni İslam tövhidinə diqqətsizlik səbəbindən yaranmış və zaman ötdükcə artmış böyük zərərdir. Zaman irəlilədikcə, elm kamilləşdikcə, hökumətləri və ölkələri daha imkanlı etdikcə İslam ölkələri daha gücsüz, daha asılı, daha cürətsiz və daha təşəbbüssüz olmuşlar.

Çıxış yolu budur ki, müsəlmanlar tövhidin hər şeydən üstün tutulduğu və Allahdan qeyrisinə bəndəliyin inkar edildiyi əsl İslama qayıdıb öz qüdrət və ucalıqlarını onda axtarsınlar. Antiislam strateqlərin daim qorxduğu və qarşısında ciddi maneələr törətdiyi amil də budur.⁷⁷

Məlum məsələdir ki, dinin siyasətdən ayrılığına dair məşum nəğmə mənfur düşmənlərin planıdır. Onlar səhnədə olan canlı İslamdan zərbə görmüşlər, bu yolla dini insanların həyatından çıxarmaq, özləri xalqları idarə etmək və problemsiz şəkildə insanların taleyinə hakim olmaq istəyirlər. Acınacaqlı və təsirli olan budur ki, bəzi şəxslər din və din alimləri adı altında bu sözü təkrar edir və yayırlar. Xalqı siyasətdən, siyasi dərk, müzakirə və fəaliyyətdən uzaqlaşmağa çağıran amil Amerika İslamıdır. Əsl Məhəmməd (s) İslamı isə siyasəti dinin ayrılmaz bir hissəsi sayır, bütün müsəlmanları siyasi dərkə və fəaliyyətə çağırır.⁷⁸
Hegemonizmin yeni xaç yürüşünün bir hissəsi olan antiislam media inandırmağa çalışır ki, İslam müsəlman xalqların siyasi və iqtisadi həyatını idarə etməyə qadir deyil və onların kapitalist Qərb dövlətləri kimi yaşamaqdan başqa çıxış yolları yoxdur. Bu, İslam ölkələrini hegemon Qərb düşərgəsinə calamaq, onların maddi sərvətlərini istismar etmək üçün planlaşdırılan və illərdir təbliğ olunan yalançı bir hiylədir.⁷⁹
Hegemon qüvvələrin İslamla mübarizəsi İrana, onun xalqına və İslam Respublikası quruluşuna qarşı etdikləri ilə məhdud olmadı, daha geniş miqyasda həm siyasi və informasiya üsulları ilə, həm də mədəni üsullarla ciddi şəkildə davam etdirildi. İslam ölkələrində ABŞ-a bağlı rejimlər tərəfindən mübarizlərə, azadlıqsevərlərə, din alimlərinə və müsəlman ziyalılara, həmçinin qeyri-müsəlman ölkələrdə müsəlman azlıqlara göstərilən təzyiq və şiddət İslam əleyhinə siyasi mübarizəyə, İslama qarşı məqalə və kitablar yazmaq, təhqiramiz filmlər hazırlayıb müsəlman və qeyri-müsəlman cəmiyyətlərdə yaymaq da mədəni mübarizəyə dair bariz nümunələrdir. Bu gün ABŞ və İngiltərə kimi hegemon dövlətlər bu cinayət əməlləri üçün böyük pullar xərcləyirlər. Təəssüf ki, maddi maraqdan ötrü öz qələm, nitq və sənətlərini alverə qoyan, vicdanlarına qarşı çıxıb hakim qüvvələrin pis niyyətlərinə xidmət edən yazıçı və sənətkarlar da var.⁸⁰