Birinci fəsil: Mədəni hücum və mədəni mübadilə

5- İslam inqilabının simasını ləkələmək

İslam inqilabının qələbəsindən, İranda İslam Respublikasının yaranmasından və İran xalqının İslam dəyərləri əsasında bir cəmiyyət qurub İslam qanunlarını həyata keçirmək istədiyini bildirməsindən sonra Şərqə və Qərbə bağlı informasiya şəbəkələri İslam Respublikasına fundamentalist, mürtəce və digər adlar qoyub ona qarşı sərt hücuma keçdi, modernizm iddiası altında İslam ölkəsinin keçmiş ənənələrə sadiqliyini tənqid etdi. Halbuki dünyanın şərqində və qərbində azadlıq, demokratiya və insan hüquqları kimi yeni ideallardan əsər-əlamət olmayan mürtəce, avtoritar və çürük ənənələrə sadiq rejimlər az deyil və onlar heç zaman belə hücumlara məruz qalmırlar. Təəccüblüsü odur ki, siyasi modernizmin ən ibtidai şərtləri olmayan, parlament, azad seçki və müstəqil medianın utopiya sayıldığı rejimlərin radioları da İslamın hökmü ilə xalq hakimiyyətinin qurulduğu, xalqın seçdiyi deputatlardan ibarət parlamentdə İslam qanunlarının qəbul olunub xalqın seçdiyi hökumət vasitəsi ilə icra olunduğu və xalqın ən həssas məsələlərdə fəal iştirak etdiyi bir ölkəni mürtəce adlandırır, istehzalı imitasiyaları ilə ağıllı adamları özlərinə güldürürlər.

Bəli, hegemonizm, onun media qurumları və muzdurları köhnəpərəstliyin dərin qatlarında qalan, xalqı cahil ənənələrlə yaşayan, amma maddi xəzinələrinin qapılarını onlara açan, onların imperialist tələblərinə təslim olan, fəsad, pozğunluq, istehlakçılıq, şərabxorluq və şəhvətpərəstlik mədəniyyətini qəbul edən bir ölkədən çox razı qalırlar. Onlar xalqların şərəf və ucalığını xatırladan, cihad və şəhadətə yol açan, onlara ucalıq bəxş edən, istismarçıların mal və namus soyğunçuluğuna son qoyan, onlara "Allah heç vaxt kafirlərə möminlərin əleyhinə olan bir yol göstərməz!"⁸¹ və "İzzət və ucalıq yalnız Allaha, Onun Peyğəmbərinə və möminlərə məxsusdur"⁸² ayələrini oxuyan, "Sizə nə olub ki, Allah yolunda, aciz kişilər, qadınlar və uşaqlar uğrunda vuruşmursunuz?"⁸³ - deyə müraciət edən və "Hökm ancaq Allaha məxsusdur"⁸⁴ fərmanı verən, xülasə, Allahı, dini və Quranı həyatda meyar seçib hegemon, avtoritar və istismarçı tağutların hakimiyyətinə son qoymağa çağıran amillərdən, belə bir keçmişə qayıdışdan, belə tarixlə əlaqədən narazı qalır, nigaran olur, qorxur və müxtəlif üsullarla ona mane olmaq istəyirlər.

Müsəlmanlar, xüsusən də azadlıq və Allah üçün qiyam ətrinin duyulduğu cəmiyyətlər, özəlliklə qabaqcıl din alimləri və ziyalılar bu təhlükədən ehtiyatlı olsunlar, "fundamentalist" sözündən qorxmasınlar, "mürtəce" və "köhnəpərəst" ittihamlarından nigaran olmasınlar, çirkin məqsədli düşmənləri razı salmaq üçün öz İslam prinsiplərindən, işıqlı İslam hökmlərindən, dini cəmiyyət və tövhid quruluşundan ibarət məqsədlərini açıq söyləməkdən vaz keçməsinlər və Allahın sözünə tabe olsunlar. Allah buyurur: "Sən yəhudi və xaçpərəstlərin dinlərinə tabe olmayınca onlar səndən razı qalmayacaqlar"⁸⁵; "De: “Ey kitab əhli! Bizdən xoşunuzun gəlməməsi yalnız bizim Allaha, bizə nazil edilənə və bizdən daha əvvəl nazil edilənlərə inanmağımıza və sizin əksəriyyətinizin fasiq olmasınamı görədir?!"⁸⁶; "Müşriklərin: “Heç olmasa, (peyğəmbərliyinin doğruluğunu təsdiq etmək üçün) ona bir xəzinə endiriləydi və ya onunla birlikdə bir mələk gələydi!” – deməklərindən dolayı, bəlkə də, sənə gələn vəhyin bir hissəsini tərk etməli (bəzi ayələri dərhal təbliğ etməyib təxirə salmalı) olacaqsan və (bəzən) buna görə ürəyin sıxılacaq"⁸⁷; "Onlardan (möminlərdən) yalnız yenilməz qüvvət sahibi, (hər cür) şükrə layiq olan Allaha iman gətirdiklərinə görə intiqam alırdılar"⁸⁸.⁸⁹

Bu gün İslam dünyasında bütün müsəlmanları öz ətrafına çağıran uca bir bayraq və səs var. Bu, İslam Respublikasının səsidir. Bu gün dünyanın hər bir yerində müsəlmanlar təbii şəkildə şüarı İslam olan, ölkəsində İslam qanunlarını icra edən, konstitusiyası İslama zidd olan hər hansı bir qanunun əsassız olduğunu açıq söyləyən bir dövlətə və quruluşa rəğbət bəsləyirlər. Bu quruluş İran İslam Respublikasıdır. Bu gün belə qətiyyət və ciddiliklə İslam hökmlərini istəyən başqa bir yer yoxdur. Xalqlar arasında var; xalqlar hər yerdə müsəlmandırlar, İslamı sevir, ona əməl etmək istəyirlər, hökumətlər isə belə deyil. Onlar İslam adı ilə başlasalar da, güclü beynəlxalq təzyiqlər qarşısında qaldıqda geri çəkildilər. Bildiyiniz kimi, bu on ildə İslama görə bizə demədikləri söz qalmayıb: mövhumatçı, mürtəce, mədəniyyətsiz, fanatik və sair.

Mən Pakistana səfərə hazırlaşanda İmam Xomeyni buyurdu: "Pakistanın din alimlərinə deyin ki, ABŞ-ın, Qərbin, Şərqin, mürtəce dövlətlərin və digərlərinin bizə qarşı təzyiqləri bizim iranlı olduğumuza görə deyil, İslama görədir. Dünya bizim İslam məsələsində ciddi olmadığımızı, hegemon dünya bizim İslam üzərindən bazarlıq etməyə razı olduğumuzu, buna çox əhəmiyyət vermədiyimizi duyanda bu təzyiqlər də bitəcək". Mən həzrət imamın sözünü Pakistanın bütün yerlərindən gəlmiş müsəlman din alimlərinə olduğu kimi çatdırdım. Təzyiqlər İslama görədir. Biz bunu hiss edirik, müsəlmanlar da anlayırlar. Dünya müsəlmanları bilirlər ki, bura İslamın əsl vətəni və həqiqi mərkəzidir. Buna görə İslam Respublikasını sevirlər. Bunun özü bir vəhdət amilidir. Müstəmləkəçilik bu gün bu amili görüb müxtəlif yollarla münaqişə törətməyə çalışır; irqi səbəblərlə, şiə-sünni söhbətləri ilə, Əhli-sünnə və Şiə firqələrinin daxili şaxələri, eləcə də müxtəlif xalq və etnik qruplar arasında mübahisələri qabartmaqla. Biz müsəlmanıq, diqqətimizi toplamalı və bilməliyik ki, Amerikaya və Qərbə kölə kimi tanınan, müsəlman xalqlar arasında hegemonizmə bağlı olduğuna görə pislənən bir ölkənin neftinin pulu şiəliyə qarşı bir kitaba sərf olunursa, bu, Allahın razılığı və ya sünnilərə sevgi üzündən deyil. Bunun arxasında çirkin niyyət durur. Məsələnin o biri tərəfi də doğrudur. Əgər müxtəlif qüvvələr qıcıq yaratmaq məqsədi ilə Şiə toplumlarını sünni müqəddəslərinə, yaxud sünnilərə qarşı təhrik edirlərsə, bu, ya anlamazlıq, bilməzlik üzündəndir, ya da mütləq onda düşmənin barmağı var. Anlamazlıq baş verəndə də düşmən maksimum istifadə edir.⁹⁰

İslam inqilabının qatı düşmənləri olan supergüclər heç zaman öz əməllərinin səbəbini açıq söyləməmişlər və söyləməyəcəklər. ABŞ İranla düşmənliyinin İslama görə olduğunu etiraf etsə, dünyanın bir milyard müsəlmanı ona qarşı çıxar; bu düşmənlikdə məqsədinin İranın müstəqil, azad və Amerikanın müdaxiləsindən kənar yaşamaq istəməsi olduğunu etiraf etsə, dünyanın bütün azadlıqsevərləri ona qarşı çıxarlar; İranla çirkin düşmənliyinin, İranın mallarını saxlamasının və İslam Respublikasına qarşı daimi təxribatlarının səbəbinin İslam inqilabının öz zəngin sərvətlərinə sahib çıxıb düşmən istismarına son qoyması və xain Pəhləvi rejimi tərəfindən səxavətlə peşkəş olunmuş iqtisadi talanların qarşısını alması olduğunu etiraf etsə, dünyanın bütün məzlum xalqları və müstəmləkə soyğunçuluğundan zərərçəkənlər İran xalqının yanında olub Amerikaya qarşı mübarizəyə qoşularlar.

Buna əsasən, Amerikanın, hegemon cəbhənin digər dövlətlərinin və onların bütün muzdur media şəbəkələrinin bütün səylərini İran həqiqətlərinin təhrifinə yönəltməyə və dünyanın ictimai rəyini yayındırmağa məcbur olmaları çox təbiidir. Onlar gah insan hüquqları, gah azadlıqların pozulması ittihamı ilə, gah da "mürtəce" kimi söyüşlərlə İranın qorxmaz, ayıq və azadlıqsevər xalqını, mütərəqqi və inqilabçı İslam Respublikası quruluşunu və onun ləyaqətli məmurlarını günahlandırır, İran xalqının hegemon və xəbis istismarçılara, xüsusən də böyük şeytana ümumi nifrətinə qarşılıq verirlər.

İslam Respublikasının onbirillik təcrübəsi sübut etdi ki, hegemonizm, irtica və onların müttəfiqləri bu hiylədə də uğur qazanmamış, böyük xalqımızın təmiz adını və parlaq simasını dünyada, xüsusən də məzlum xalqlar arasında ləkələyə bilməmişlər. Muzdur qələm və nitqlər üçün xərclədikləri böyük pullar, İslam inqilabını təcrid, təsirsiz və ya bədnam etmək üçün açdıqları yüzlərlə mətbu orqanı, radio və televiziya kanalı iflasa uğramışdır. Onların dünyanın bir çox ölkələrində yürütdükləri siyasətin əksinə olaraq, indi dünyanın çoxlu bölgələrində xalqlar İran xalqının xilasedici hərəkətini örnək seçməklə şeytan istismarçılara qarşı xalq mübarizələrinə üz tutmuş, zalımların yuxusunu qaçırmışlar. Ayıq müsəlman təbəqələr hər yerdə başa düşmüşlər ki, hegemonizmin, yəni Amerikanın və onun müttəfiqlərinin İran xalqına qarşı düşmənliyi məhz İslama görədir: "Onlardan (möminlərdən) yalnız yenilməz qüvvət sahibi, (hər cür) şükrə layiq olan Allaha iman gətirdiklərinə görə intiqam alırdılar"⁹¹.⁹²