Məscidin ehkam və qayda-qanunlarına riayət etmək özü də bir mədəniyyətdir. Məscid Allahın evidir. Məscidə gedən şəxs‚ həqiqətdə, Allah-Təala ilə görüşə gedir. Elə buna görə də‚ məscidə xas olan bəzi qayda-qanunlara və ədəb-ərkanlara riayət etmək lazımdır. Məscidə, yalnız Allaha xatir‚ ilahi eşqi ilə‚ qəlbini günahlardan pak etdikdən‚ bədənini və geyimini nəcasətdən təmizlədikdən sonra getmək lazımdır. Şeytandan Allaha pənah aparmaq‚ məscidə daxil olduqda və oranı tərk etdikdə dua oxumaq‚ təhiyyət (salam) namazı qılmaq‚ üzü qibləyə oturmaq‚ oradan tez getməmək və sair... məscidin bəyənilmiş ədəb-ərkanlarından sayılır. Başqa cəhətdən isə bəzi əməllər; məsciddə namaz qılmadan oradan keçib-getmək‚ uca səslə danışmaq‚ dünyəvi işlərdən söhbət açmaq‚ itirdiyin malın elanını verib‚ onu axtarmaq‚ bihudə və dəyərsiz şerlər söyləmək‚ ticarətlə məşğul olmaq və heç bir zərurət daşımadığı halda məsciddə yatmaq bəyənilməmişdir. (Yediyi yeməklərə görə) ağzından başqalarına əziyyət edən pis qoxular gəldiyi halda məscidə getmək də məkruh sayılır. Həmçinin, məscidi nəcasətə bulamaq‚ haram və oranı nəcasətdən təmizləmək isə vacibdir. Cənabətli və heyzli halda məsciddə dayanmaq haramdır.
