Allahın elçisi (s) buyurdu: «Öz tayfamızı deyil‚ öz dinimizi müdafiə etmək üçün» de!»293
İbn Şəhri Aşub yazır: «Bədəvi bir ərəb Mədinə şəhərinə gəldi. O‚ xalq arasında kimin daha çox kəramətli və comərd olduğunu soruşduqda‚ ona imam Hüseyni (ə) göstərdilər. Bədəvi ərəb məscidə daxil oldu. Bu zaman imam Hüseyn (ə) orada namaz qılırdı. O‚ İmamın (ə) qarşısında dayanıb‚ bu beytləri oxudu:
Sənə bel bağlayan heç kəs naümid olmadı‚
Qapını döyən heç kim köməksiz qalmadı.
Sən səxavətli və bizim güvənc yerimizsən‚
Atan isə çirkin əməlli insanları öldürən.
Sənin babaların olmasaydı əgər‚
Cəhənnəmdə yanardı bütün bəşər.
İmam Hüseyn (ə) namazını qılıb qurtardıqdan sonra buyurdu: «Qənbər! Hicazdan gələn mallardan bir miqdar qalıbmı?» Qənbər dedi: «Bəli‚ dörd min dirhəm qalıb». İmam (ə) buyurdu: «Pulu mənə ver.» İndi burada ona bizdən daha çox ehtiyacı olan bir şəxs var».
Sonra İmam (ə) çiyninə atdığı paltarı çıxarıb‚ pulu ona bükdü. Utanaraq bədəvi ərəbi çölə çıxarıb‚ pulu ona verərkən bu şeri oxudu:
