Birisini ilk defa görmeye gidiyorum ve şu 54

Bir İnsan’la şarap içmeye gitmek...
Baskın Oran
Her zamankinin aksine bu haftaki yazımı beş gün önceden yazıyorum. Yarın yolcuyum. Avrupa Konseyinde bir toplantı var.

Ama önemli olan Konsey değil. Yurt dışına, birisini ilk defa görmeye gidiyorum ve şu 54 yaşımda, çok önemsediği biriyle tanışacak on yedi yaşındaki yeniyetme gibiyim...

* * * * * *

Ben de, herkes gibi, onun adını çok duymuşum...

Ben de onun, kendini “Türk Milliyetçisi” sanan bir faşistin kurşunu yüzünden yaşadıklarını tâ içimde duymaktayım; sağlam on bilim adamının üretemeyeceklerini bir iskemleden üretmesini hayran hayran izlemekteyim...

Ben de onun, eğer Hakiki Bir İstanbul Efendisi olmasaydı kemal-i âfiyetle çekecek olduğu, ama benim gibi İzmir bıçkını olmadığı için çekmediği “Hastirin ulan!”ları ağzından her bi harf çıkışında katmeriyle, ama başka türlü söyleyivermesine her daim mest olmuşum...

Ben de onun, üstelik emekli olduktan sonra, 12 Eylül’ün geri zekâlı faşizmi tarafından 1402’yle görevden alınması saçmalığına, çok afedersiniz, ta oramla gülmüşüm...