BiSMİllahir-rəhmanir-rəHİm kitabda istifadə olunan əDƏbiyyat

HƏZRƏT FATİMEYİ ZƏHRANIN (Ə) EVİNƏ HÜCUM 

Əbu  Bəkr  hakimiyyətdə  öz  yerini  bərkitdikdən  sonra  onunla  beyət  etməyib  etiraz 

əlaməti  olaraq  həzrət  Fatimeyi  Zəhra  (ə)-ın  evinə  yığıĢan  müxalifləri,  eləcə  də  sair 

müxalifləri tutub, zorla beyət etdirmək qərarına gəldi. Müxalifət edən Ģəxslər aĢağıdakılar 

idi: Əli (ə), Zübeyr, Təlhə, Səd ibni Əbi Vəqqas, Əbuzər, Miqdad, Əmmar, Peyğəmbərin 

əmisi Abbas, Abdullah ibni  Abbas, Qəsəm ibni Abbas, Hüzeyfə, Xalid ibni Səid, Bərra 

ibni Azib, Übeyy ibni Kə”b və Bəni HaĢim tayfasından bir dəstə adam. 

Ġbni Əbil Hədid Əbu Bəkrin  məmurlarının  Fatimeyi Zəhra (ə)-ın qapısına getmələri 

haqda bir neçə rəvayət nəql edib. Onların bəzilərini aĢağıda qeyd edirik: 

1-Məhəmməd  ibni  Əbdül  Əziz  deyir:  “Əbu  Bəkrlə  beyət  olunan  zaman  Təlhə  və 

                                                

99

 “ġərhi-Nəhcül-bəlağə”, 1-ci cild, səh.220-221 

---

 

30 

Zübeyr  Əli  (ə)-ın  haqqı  barəsində  Əbu  Bəkrlə  müxalifət  edib,  Zəhra  (ə)-ın  evinə 

yığıĢmıĢdılar  və  orada  məĢvərət  edirdilər.  Ömər  Fatimə  (ə)-ın  qapısına  gəlib  dedi:  “Ey 

Peyğəmbərin qızı! Dünyada bizim üçün atandan əziz bir adam yoxdur. Atandan sonra da 

bizim  üçün  səndən  əziz  bir  adam  yoxdur!  Ancaq  Allaha  and  olsun!  Bu  məhəbbət  sənin 

evinə yığıĢan Ģəxslərə xatir evini yandırmağımızın qarĢısını ala bilməz!”100 

2-Əbu Bəkr Cövhəri, Əbül Əsvəddən  belə nəql edir: “Mühacirlərdən  bir dəstəsi Əbu 

Bəkrlə beyətə çox qəzəblənmiĢdilər. Çünki, bu beyət məĢvərətsiz həyata keçmiĢdi. Əli (ə) 

və  Zübeyr  əsəbiləĢmiĢ  halda  Fatimənin  evinə  daxil  oldular.  Ömər  Əbdül  ƏĢhəl 

tayfasından olan Üseyd ibni Hüzeyr və Səlmə ibni Səlamətin də iĢtirak etdiyi bir qoĢunla 

gəldi. 

Fatimeyi  Zəhra  (ə)  onları  Allaha  and  verdi.  Onlar  isə  buna  etina  etmədən  evə 

soxuldular. Əli (ə)-ın və Zübeyrin qılıncını aldıqdan sonra divara vurub sındırdılar. Sonra 

isə Ömər Əli (ə)-ı və Zübeyri evdən çıxarıb beyət almaq üçün Əbu Bəkrin yanına gətirdi. 

Əbu  Bəkr  ayağa  qalxıb,  camaata  xütbə  oxuduqdan  sonra  dedi:  Mənimlə  beyət  tələm-

tələsik  oldu,  ancaq  Allah  camaatı  bu  iĢin  Ģərrindən  saxladı.  Fitnə-fəsad  törənəcəyindən 

qorxduğum üçün məcburiyyət qarĢısında qalıb onu (xilafəti) qəbul etdim. 

Allaha  and  olsun!  Bir  günlük  olsa  belə  xilafət  düĢkünü  deyiləm.  Elə  bir  vəzifənin 

altına girmiĢəm ki, onu idarə etməyə gücüm çatmır.”101 

3-Əbdürrəhman  deyir:  “Əbu  Bəkr  minbərə  çıxdıqda  Əli  (ə),  Zübeyr  və  Bəni 

HaĢimdən  bir  dəstə  adam  Fatimə  (ə)-ın  evində  idilər.  Ömər  onların  yanına  gedib  dedi: 

Ömərin canı qüdrət əlində olan Allaha and olsun: Ya bu evdən çıxıb beyət etməlisiniz, ya 

da evi siz qarıĢıq yandıracağam!”102 

4-Səd  ibni  Əbi  Vəqqas  və  Miqdad  ibni  Əsvəd  Fatimeyi  Zəhra  (ə)-ın  evinə 

yığıĢanlardan  idi.  Onlar  Əli  (ə)  ilə  beyət  etmək  istəyirdilər.  Ömər,  evi  onlar  qarıĢıq 

yandırmaq üçün oraya gəldi. Zübeyr qılıncını siyirib onlara hücum etdi. Zəhra (ə) ağlar 

halda evdən çıxıb camaatdan kömək istəyirdi.” 

5-Əbu Bəkr  Ömərə dedi:  “Xalid  ibni  Vəlid  haradadır?  Gedib  Əli  ilə  Zübeyri  buraya 

gətirin!” 

Ömər  Xalidlə  birlikdə  Əlinin  evinə  getdilər.  Ömər  evə  daxil  oldu,  Xalid  isə  çöldə 

qaldı. Ömər Zübeyrə dedi: Bu qılınc nədir? 

Zübeyr dedi: Əliyə beyət etmək üçün hazırlaĢmıĢam. 

Evdə çox adam  vardı, Miqdad  ibni Əsvəd və Bəni HaĢimin  hamısı orada idi. Ömər 

qılıncı götürdü, evdə olan daĢ parçasına vurub sındırdı. Zübeyrin əlindən tutub onu darta-

darta çölə çıxartdı və Xalidə tapĢırdı. Xalid onu tutub saxladı. 

Əbu Bəkr onlara kömək etmək üçün xeyli adam göndərmiĢdi. Onlar da evin yanında 

idilər. Sonra Ömər içəri girib Əliyə “qalx, beyət et!”-dedi. Sonra Əli (ə)-ın əlindən tutub 

onu  yerindən  qaldırmaq  istədi.  Əli  (ə)  qalxmadı.  Ömər  ona  hücum  edib  Zübeyri  evdən 

çıxartdığı  kimi  onu  da  zorla  evdən  çıxartdı.  Xalid  onların  hər  ikisini  (Əli  və  Zübeyri) 

tutub,  yola  düĢdülər.  Xalid  Əlini,  Zübeyri  və  evdə  onları  qabaqdan  çəkir,  Ömər  isə 

arxadan qovurdu. Mədinənin küçələrinə yığıĢan camaat da bunlara baxırdılar. 

Fatimə (ə) Ömərin Əli (ə)-a qarĢı etdiyi hörmətsizlikləri gördükdə ucadan nalə edib 

ağladı.  Ona  qoĢulmuĢ  haĢimi  və  sair  qadınlar  da  ucadan  ağlayıb,  nalə  edirdilər.  O,  öz 

                                                

100

 “ġərhi-Nəhcül-bəlağə”, 2-ci cild, səh.45 

101

 “ġərhi-Nəhcül-bəlağə”, 2-ci cild, səh.50 

102

 “ġərhi-Nəhcül-bəlağə”, 2-ci cild, səh.56 

---

 

31 

evindən məscidə açılan qapıdan çıxıb dedi: “Ey Əbu Bəkr! Peyğəmbərin (s) əhlinə nə tez 

hiylə iĢ-lətdiniz?! Allaha and olsun, nə qədər ki, sağam Öməri danıĢdırmayacağam.” 

Bu  rəvayətdə  təəccüblü  olan  Ģeylərdən  biri  də  budur  ki,  sünnü  alimləri  iddia  edirlər 

ki,  Peyğəmbər  (s),  Əbu  Bəkrin  qapısından  baĢqa,  məscidə  açılan  bütün  qapıların 

bağlanmasını əmr etdi. Bu hədisdə isə Fatimənin (ə) məscidə açılan qapıdan Əbu Bəkrlə 

söhbət etdiyinin Ģahidi oluruq. Sünnü alimlərinin nəql etdiyi bu və sair hədislərdən aydın 

olur ki, yalnız Əli (ə)-ın evinin qapısı məscidə açılırdı və Peyğəmbər (s) öz həyatında Əli 

(ə)-ın  qapı-sından  baĢqa  məscidə  açılan  bütün  qapıları  bağlatdırmıĢdı.  Halbuki, “Səhihi-

Buxari”,  “Tarixi-Təbəri”  və  “Əs-səvaiqül-muhriqə”  kitab-larında  bunu  Əbu  Bəkrin 

fəzilətlərindən hesab edirlər. 

6-Ziyad  ibni  Lübeyd  Ənsari  baĢqa  bir  Ģəxslə  köməkləĢib  qılıncı  Zübeyrdən  almaq 

istədikdə, qılınc onun əlindən yerə düĢdü. Onlar qılıncı götürüb daĢa vuraraq sındırdılar. 

Sonra  onları  evdən  çıxardıb,  boyunlarından  tutdular  və  çox  kobud  hərəkətlə  arxadan 

qovaraq, Əbu Bəkrlə beyət etməyə gətirdilər.103