BiSMİllahir-rəhmanir-rəHİm kitabda istifadə olunan əDƏbiyyat
PEYĞƏMBƏRİN NİGARANÇILIĞI
Yüklə 1,08 Mb. Pdf görüntüsü
|
| PEYĞƏMBƏRİN NİGARANÇILIĞI
Həqiqət budur ki, camaatın çoxu lap əvvəldən bilirdi ki, Peyğəmbər (s) Əlini özünə caniĢin seçəcəkdir. Bunu qəbul etmək isə onlar üçün çox ağır və dözülməz idi. Çünki, ərəb tayfa və qəbilələrinin baĢçıları Peyğəmbər (s)-in Əhli-beytindən kiminsə onlara xəlifə olmasını istəmirdilər və onların özləri müsəlmanlara baĢçılıq etmək istəyirdi-lər. Digər tərəfdən də Peyğəmbərin ətrafında olan Ģəxslərdən bəzilərinin qohumlarından biri və ya bir neçəsi döyüĢlərdə Əli (ə)-ın vasitəsi ilə qətlə yetirildiyinə görə Əli (ə)-ın xəlifə olmasını qəbul etmək onlar üçün çox ağır və dözülməz idi. “Nüzhətül-məcalis”176 kitabının müəllifi yazır: Qürtəbi öz təfsirin-də “Səələ sailun biəzab” ayəsinin təfsirində belə yazır: Peyğəmbər “Mən kuntu mövlah fə haza Əliyyun mövlah) dedikdə Nəzr ibni
174
“ġəvahidut-tənzil”, 250-ci hədis. 175
“ġəvahidut-tənzil”, 212-ci hədis. 176
“Nüzhətül-məcalis”, 2-ci cild, səh.174 52
Haris Peyğəmbərə dedi: “ġəhadəteyni qəbul edin”-dedin, biz də qəbul etdik, namaz qılıb, zəkat verməyi əmr etdin, onları da qəbul etdik. Ġndi də bunlarla kifayətlənməyib, öz əmin oğluna itaət etməyi əmr edirsən! Bunu Allah deyir, yoxsa özün?! Peyğəmbər buyurdu: “Tək olan Allaha and olsun! Bu, Allahın əmridir. Əliyə itaət etməyinizi Allah buyurur.” Sonra Nəzr dedi: “Pərvərdigara! Əgər həqiqətən bu Sənin əmrindirsə, onda göydən bizim baĢımıza daĢ yağdır!” Elə bu zaman göydən bir daĢ gəlib onun baĢına düĢdü. “Təzkirətül-xəvass” kitabının müəllifi yazır: “Peyğəmbər (s) “Mən kuntu mövlah fə Əliyyun mövlah” - cümləsini dedikdən sonra, bu söz bütün Ģəhərlərə yayıldı. Bunu eĢidən Hərs ibni Nöman ibni Fəhari öz dəvəsi ilə gəlib məscidin qapısında dəvədən endi. Dəvəsini bir yerə bağlayıb içəriyə girdi və Peyğəmbərə dedi: Ey Məhəmməd! Sən bizə “la ilahə illəllah, Muhəmmədun rəsulullah” sözlərini qəbul etməyə əmr etdin, biz də qəbul etdik. Bizə gündəlik beĢ namazı qılmağı, Ramazan ayında oruc tutmağı, həccə getməyi, malımızın zəkatını verməyi əmr etdin. Bunu da qəbul etdik. Bütün bunlara razı olmayıb əmin oğlu Əlini bizim çiynimizə mindirərək onu insanların hamısın-dan üstün və fəzilətli hesab etdin və “mən kimin mövlasıyamsa, Əli də onun mövlasıdır” - dedin. De görək, bu sənin öz sözündür, yoxsa Allah-taala tərəfindəndir?! Bu sözü eĢitdikdə gözləri qəzəbdən qızaran Peyğəmbər (s) buyurdu: “Misli və Ģəriki olmayan Allaha and olsun! Bu, Allahın fərmanıdır, mənim öz sözüm deyil.” Peyğəmbər (s) bu sözü üç dəfə təkrar etdi. Hərs ayağa qalxıb öz-özünə bu sözləri deyirdi:
başımıza daş yağdır, ya da bizi dərdli və dəhşətli əzaba düçar et!”177 Allaha and olsun! Hələ dəvəsi hərəkət etməmiĢdi ki, göydən bir daĢ düĢdü, onun baĢından girib, məxrəcindən çıxdı və onu həlak etdi. Elə bu zaman “sələ sailun bi əzabin vaqe” ayəsi nazil oldu. “Yəni bir kəs Allahdan əzab istədi və duası qəbul oldu.)178 Yüklə 1,08 Mb. Dostları ilə paylaş:
|