Mən göydən enən digər bir güclü mələk gördüm. O, buluda bürünmüşdü, başı üzərində göy qurşağı vardı. Üzü günəş kimi, ayaqları alov sütunu kimi idi.Əlində balaca, açıq bir tumar var idi. O, sağ ayağını dənizə, sol ayağını quruya qoydu vəşir nərəsinə bənzər gur səslə bağırdı. O, bağıranda yeddi göy gurultusunun səsi eşidildi (Vəhy, 8: 6; 9; 10: 1).
Yuxarıda deyilənləri ümumiləşdirərək bu nəticəyə gəlmək mümkündür:
1. Mələklər insanlardan daha güclü və bacarıqlı varlıqlardır.
Halbuki qüvvətdə və qüdrətdə qat-qat üstün olan mələklər Yehovanın önündə onları (insanları) pisləyib mühakimə etmirlər (II Butrus, 2: 11).
2. Onlar göylərdə maddi aləmdən üstün olan ruhani aləmdə yaşayırlar.
